WALANG BUWAN nang gabing iyon. Madilim ang kapaligiran. Ang mahihinang pagsalpok ng tubig sa bangka ang tanging bumabasag sa katahimikang bumabalot sa wawa. Paminsan-minsan ay maririnig din ang matining na huni ng pag-ihip ng malamig na hanging habagat. Mag-isang namamangka si Mang Edring. Papauwi na siya mula sa maghapong pangingisda at ngayon lang siya ginabi nang ganito. Ang suot niyang itim na bonete at katernong sweater na may mahabang manggas ay nagtataboy sa malamig na hangin. Sa kadiliman ay hindi maaaninag ang kanyang malungkot na mukha dahil ang gaserang ilawan na tanging nagdudulot ng liwanag ay nasa likuran ng mangingisda. (more…)