บรรยายเมื่อ 11-07-2564   การปฏิบัติธรรม คือ กระบวนการที่เราจะเข้าใจชีวิตนี้ อย่างแท้จริง เราไม่รู้จักว่า ความขับดันที่แท้จริง ในความอยากจะคิด คืออะไร  เราได้แต่คิดว่า มันไปคิด ก็รู้ทัน และครูบาอาจารย์ท่านก็สอนว่า อย่าเข้าไปในความคิด  มันเหมือนเราทำตาม Protocol หรือวิธีการเฉย ๆ แต่เราไม่รู้ว่า ทำไมเราต้องทำแบบนี้? ทำไมเราไว้ใจว่า วิธีนี้ถูก?ทำไมเราไว้ใจว่า นี่คือสิ่งที่ต้องทำ?ทำไมความคิดถึงเป็นสิ่งที่ไม่ควรจะเข้าไป? ผู้ฟัง : เพราะมันไม่ใช่ปัจจุบัน มันปรุงแต่ง? อาจารย์ : ปัจจุบัน นี่คือ ทฤษฎีใช่มั้ย? เราเชื่อทฤษฎีใช่มั้ย? เราไม่เคยรู้ว่าทำไมต้องเป็นปัจจุบันใช่มั้ย? ผู้ฟัง : ใช่เพราะเป็นทฤษฎี และเป็นเพราะอาจารย์บอก อาจารย์ : เข้าใจรึยังว่า เราเป็นแค่นักเรียนดีเด่นเฉย ๆ เราทำตามที่อาจารย์บอก แต่เราไม่รู้ว่าทำไม ถ้าเราไม่เข้าใจว่า กระบวนทั้งหมด มันเกิดขึ้นจนเป็นคำสอนได้ยังไง นั่นเท่ากับว่าเราไม่เข้าใจ เราได้แต่ทำตามทฤษฎี โดยมีเหตุผลอันเดียวที่เราทำ คือ “เราเชื่อ” เราจะต้องตระหนักลึกซึ้งถึงสิ่งที่เราทำอยู่ว่า มันเป็นยังไง ทำไมเราถึงไม่ต้องเข้าไปในความคิด พอรู้แล้วว่า ทำไมเราไม่ควรเข้าไปในความคิด แล้วทำไมมันยังคิด? ทำไมเราถึงยังอยากจะคิดกับมัน?ทำไมถึงมีความอยากหรือความขับดันอันนั้นอยู่?เราต้องตอบตัวเองได้ ไม่ใช่แค่เราปฏิบัติตาม  การปฏิบัติธรรมนั้น มันไม่ใช่แค่ เรามาเอาวิธีไปทำ แล้วก็เชื่อในวิธีนั้นเราต้องสำรวจชีวิตนี้ ด้วยตัวเราเอง ว่าความคิดทำให้เกิดอะไรขึ้น?การเข้าไปในความคิดเป็นยังไง?ทำไมเราต้องอยู่กับปัจจุบัน?ทำไมความคิดไม่ใช่ความจริง? เวลาเราคิดว่า เราจะซื้อของจากช้อปปี้ แล้วเราได้ขอ