Na de bevrijding maakt Ans van Dijk in de cel de balans van haar leven op. Ze is door iedereen verlaten, gehoond en verguisd. Ze heeft de koningin tevergeefs om gratie gevraagd. Een non in België heeft in de krant over haar gelezen en schrijft Ans dat ze haar niet als een monster beschouwt. Ondanks al haar wandaden heeft ze recht op goddelijke vergeving. Die brief raakt Ans zo diep, dat ze besluit om zich nog vlak voor haar dood door een priester te laten dopen. In de vroege ochtend wordt ze opgehaald en op een militair terrein bij Diemen geëxecuteerd.