Η αποκατάσταση και αφομοίωση των προσφύγων της Μικρασιατικής Καταστροφής υπήρξε το μεγαλύτερο ειρηνικό επίτευγμα του νεοελληνικού κράτους και έθνους. Πέρα από το μέγεθος, υπήρξε μοναδική και η ταχύτητα. Αξιοποιήθηκε αποτελεσματικά η ξένη βοήθεια και συνεργάστηκαν γόνιμα Έλληνες και ξένοι στο πλαίσιο της ΕΑΠ. Έτσι επιτεύχθηκαν οι ανθρωπιστικοί, εθνικοί και κοινωνικοί στόχοι που επιδιώχθηκαν. Στη συντριπτική τους πλειονότητα, οι πρόσφυγες έγιναν ιδιοκτήτες μικροαστοί της πόλης και του χωριού, όπως οι γηγενείς.