Οι περισσότεροι πρόσφυγες βίωσαν μία βίαιη διαδικασία κοινωνικού υποβιβασμού. Αγρότες βρέθηκαν σε αστικές παραγκουπόλεις, ενώ αστοί βρέθηκαν στην ύπαιθρο. Ως ξεπεσμός βιώθηκε και η απώλεια της περιουσίας, η μετάβαση από μη χειρωνακτική σε χειρωνακτική εργασία, από θέση αφεντικού σε θέση εργάτη, η ανάγκη να βρουν οι γυναίκες εξωτερική εργασία. Γλωσσικές και άλλες ιδιαιτερότητες δημιούργησαν χάσμα «εθνοτικό» (ethnic) με τους γηγενείς, που διευρύνθηκε και συντηρήθηκε από την οικιστική απομόνωση των προσφύγων.