برنامه صوتی شماره ۷۵۹ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازی ۱۳۹۸ تاریخ اجرا: ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ ـ ۲۷ فروردینPDF ،تمامی اشعار این برنامهAll Poems, PDF Formatمولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۴۴Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 44, Divan e Shamsدر دو جهان لطیف و خوش همچو امیرِ ما کجا؟ابرویِ او گِره نشد، گر چه که دید صد خطاچشم گشا و رو نِگَر، جرم بیار و خو نِگَرخویِ چو آبِ جو نگر، جمله طراوت و صفامن ز سلامِ گرمِ او، آب شدم ز شرمِ اووز سخنانِ نرمِ او، آب شوند سنگهازَهر به پیش او بِبَر تا کُنَدَش بهْ از شِکَرقهر به پیش او بِنه تا کُنَدَش همه رضاآبِ حیاتِ او ببین، هیچ مَتَرس از اَجَل(۱)در دَو در رضایِ او، هیچ مَلَرز از قَضاسجده کنی به پیشِ او، عزّتِ مسجدَت دهدای که تو خوار گشته‌ای زیرِ قدم چو بوریا(۲)خواندم امیرِ عشق را، فهم بدین شود تو راچونکه تو رهنِ صورتی، صورت توست ره نمااز تو دل ار سفر کند با تبشِ(۳) جگر کندبر سرِ پاست منتظر تا تو بگوییَش بیادل چو کبوتری اگر می‌بپرد ز بامِ توهست خیالِ بامِ تو قبله جانْش در هوابام و هوا تویی و بس، نیست دویی به جُز هَوَسآبِ حیاتِ جان تویی، صورتها همه سَقا(۴)دور مَرو، سفر مَجو، پیشِ تُوَست ماهِ تونعره مَزَن که زیرِ لب می‌شنود ز تو دعامی‌شنود دعایِ تو، می‌دهدَت جواب، اوکای کَرِ من کری بهل، گوش تمام برگشاگر نه حدیثِ او بُدی، جانِ تو آه کی زدی؟آه بزن که آهِ تو راه کند سویِ خداچرخ زنان بدان خوشَم کآب به بوستان کَشَممیوه رسد ز آبِ جان شوره و سنگ و ریگ راباغ چو زرد و خشک شد تا(۵) بخورد ز آبِ جانشاخِ شکسته را بگو آب خور و بیازماشب برَوَد، بیا به گَه(۶) تا شنوی حدیثِ شَهشب همه شب مثالِ مَه تا به سحر مَشین(۷) ز پا مولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۱۶۲۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1620, Divan e Shamsچه شکرفروش دارم که به من شکر فروشدکه نگفت عذر روزی که برو شکر ندارممولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۱۳۴۴Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 1344, Divan e Shamsدم او جان دهدت رو ز نفخت بپذیرکار او کن فیکون‌ ست نه موقوف علل مولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۷۷۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 770, Divan e Shamsچو پی کبوتر دل به هوا شدم چو بازانچه همای ماند و عنقا که برابرم نیامدبرو ای تن پریشان تو و آن دل پشیمانکه ز هر دو تا نرستم دل دیگرم نیامد مولوی، دیوان شمس، غزل شمارهٔ ۶۳۱Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 631, Divan e Shamsای شب به سحر برده در یارب و یارب توآن یارب و یارب را رحمت بشنید آمدای دردِ کُهَن گشته بَخ بَخ(۸) که شفا آمدوی قفلِ فروبسته بگشا که کلید آمدای روزه گرفته تو از مایده بالا(۹)روزه بگشا خوش خوش کان غُرّه(۱۰) عید آمدخامش کن و خامش کن، زیرا که ز ا