برنامه صوتی شماره ۶۴۴ گنج حضوراجرا: پرویز شهبازی۱۳۹۵ تاریخ اجرا: ۳۰ ژانویه ۲۰۱۷ ـ ۱۲ بهمنPDF متن نوشته شده برنامه با فرمتPDF ،تمامی اشعار این برنامهAll Poems, PDF Formatمولوی، دیوان شمس، غزل شماره ۲۱۸۵ Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Qazal)# 2185, Divan e Shamsچو بگشادم نظر از شیوه توبشد کارم چو زر(۱) از شیوه توتویی خورشید و من چون میوه خامبه هر دم پخته‌تر از شیوه توچو زُهره(۲) می‌نوازم چنگِ عِشرت(۳)شب و روز ای قمر، از شیوه توبه هر دم صد هزار اجزای مردهشود چون جانور از شیوه توچرا ازرق قبایِ(۴) چرخ گردونچنین بندد کمر از شیوه تو؟چرا روی شَفَق(۵) سرخ است هر شامبه خونابه جگر از شیوه تو؟ز شیوه ماهت استاره همی ‌جَست(۶)گرفتم من بَصَر(۷) از شیوه توبه خوبی همچو تو خود این محال استچنان خوبی پسر از شیوه توز انبوهی نباشد جای سوزن(۸)ز عاشق، وین حَشَر(۹) از شیوه توعجب چون آمد اندر عالم عشقهزاران شور و شر از شیوه تواگر نه پرده آویزی به هر دمبِدَرَّد این بشر از شیوه تواگر غفلت نباشد، جمله عالمشود زیر و زبر از شیوه توچرایم؟ شمس تبریزی، چو شیدابه گِردِ بام و در از شیوه تومولوی، مثنوی، دفتر چهارم، بیت ۱۳۲۷Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 4, Line # 1327گاو، گر واقف(۱۰) ز قصّابان بُدیکی پی ایشان بدان دکان شدی؟یا بخوردی از کف ایشان سُپوس(۱۱)یا بدادی شیرشان از چاپلوس؟ور بخوردی، کی علف هضمش شدی؟گر ز مقصود علف واقف بُدیپس ستون این جهان، خود غفلت استچیست دولت، کین دَوادَو(۱۲) با لَت(۱۳) استاولش دَوْ دَوْ، به آخر لَت بخَورجز درین ویرانه نبود مرگ خرمولوی، مثنوی، دفتر اول، بیت ۲۰۶۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 1, Line # 2060بخش ۱۰۲ - پرسیدن صدیقه رضی‌الله عنها از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم که سِرِّ باران امروزینه چه بود؟گفت صِدّیقه(۱۴): که ای زُبدهٔ(۱۵) وجودحکمت باران امروزین چه بود؟این ز باران های رحمت بود یابهر تهدیدست و عدل کِبریا(۱۶)؟این از آن لطف بهاریّات(۱۷) بودیا ز پاییزیِّ پر آفات بود؟گفت: این از بهر تسکین غم استکز مصیبت بر نژاد آدم استگر بر آن آتش بماندی آدمیبس خرابی در فتادی و کمیاین جهان ویران شدی اندر زمانحرصها بیرون شدی از مردماناُسْتُنِ(۱۸) این عالَم ای جان، غفلت استهوشیاری، این جهان را آفت استهوشیاری زان جهان است و، چو آنغالب آید، پست گردد این جهانهوشیاری آفتاب و، حرص، یخهوشیاری آب، وین عالَم، وَسَخ(۱۹)ز آن جهان اندک ترشُّح(۲۰) می‌رسدتا نَغُرَّد در جهان، حرص و حسدگر ترشُّح بیشتر گردد ز غیبنه هنر مانَد درین عالم، نه عیبمولوی، مثنوی، دفتر دوم، بیت ۲۷۳۰Rumi( Molana Jalaleddin) Poem(Mathnavi), Book # 2, Line # 2730بخش ۷۰ - باز ا