Tin Suresi, birinci ayette Allah Teâlâ’nın “Tin”e yemin etmesinden dolayı bu adı almıştır; “Ve’t-Tini ve’z-Zeytun” (İncire ve zeytine andolsun). Müfessirlerin görüşüne göre bu surenin başında yemin edilen Tin ve Zeytun’un ihtimali manaları şunlardır; 1. İncir ve zeytin. 2. Tin’den kasıt Dimeşk mescidi 3. Zeytun’dan maksat Beytü'l-Mukaddes mescidi 4. Tin ve Zeytun’dan kasıt Şam ve Beytü'l-Mukaddes’de bulunan ve Süryani dilinde Tina ve Zeyta dağı denilen iki dağ. Bu sureye “Zeytun” ve “Tin ve Zeytun” Suresi de denmiştir. Özellikleri Ayetlerinin sayısı noktasında görüş ayrılığı bulunmayan Tin Suresi, 8 ayet, 34 kelime ve 162 harften ibarettir. Mekke’de nazil olan Tin Suresi, Mushaf’taki resmi sırası itibarıyla 95. iniş sırasına göre ise Kur’an’ın 28. suresidir. Lafız ve hacim bakımından “Mufassal” surelerden olup, Evsat sureleri grubundandır; yani Kur’an’ın kısa surelerindendir ve 30. cüzde yer almaktadır. Ayrıca yeminle başlayan yirmi üç sureden, yirmi birincisidir (4 konuya yemin edilmiştir). Konuları Tin Suresi'nde insanın yaratılış ve değişen hallerine işaret etmekle birlikte, günahkâr insanın esfele safilin’e (aşağıların en aşağısına) tenezzül edeceği, mümin ve salih insanların ise sayısız sevap alacağı