Her hareketimde beni eleştiren ve her şeyi çok bilenlerle, çevrili etrafım. Bu kalabalığın baskısı altında ''ben'' kalabilmek mümkün olabilir mi, hem de üstelik beni eleştirenlere teşekkür ederek...

Sabotajın baş şüphelisi: başarma korkusu. Yoksa bu zanlı, gerçek bize ışık tutan bir rehber olabilir mi?