گل‌های تازه ۱۷۱ – دستگاه چهارگاه   گل‌های شجریان (۸۸) خواننده: محمدرضا شجریان ویولن:‌ شجاع لشکرلو  آهنگساز:‌فرهاد فخرالدینی گوینده: آذر پژوهش غزل آواز: سعدی اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانمقضای عهد ماضی را شبی دستی برافشانمچنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتدتو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانمدلم صدبار می‌گوید که چشم از فتنه بر هم نِهْدگر ره دیده می‌افتد بر آن بالای فتّانمتو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینیوگرنه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانممپرسم دوش چون بودی به تاریکی و تنهاییشب هجرم چه می‌پرسی که روز وصل حیرانمشبان آهسته می‌نالم مگر دردم نهان مانَدبه گوش هر که در عالم رسید آواز پنهانممن آن مرغ سخندانم که در خاکم رود صورتهنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم