ساز و آواز – آواز بیات‌زند از برگ سبز ۱۷۲ – محمودی خوانساری و جلیل شهنازتو هیچ عهد نبستی که عاقبت نشکستیمرا بر آتش سوزان نشاندی و ننشستیدلم شکستی و رفتی خلاف شرط مودتبه احتیاط رو اکنون که آبگینه شکستیگرت به گوشه چشمی نظر بود به اسیراندوای درد من اول که بی‌گناه بخستیهر آن کست که ببیند روا بود که بگویدکه من بهشت بدیدم به راستی و درستی