Leonora Carrington (Engeland 1917- Mexico 2011) schreef, schilderde en beeldhouwde. Zij was 19 toen ze de Surrealistische kunstenaar Max Ernst ontmoette. Samen met de twintig jaar oudere, getrouwde Ernst vertrok ze naar Parijs. In Beneden beschreef Carrington hoe ze ten prooi viel aan angsten en waanbeelden. In haar verhalen keren allerlei visioenen en angsten terug. Die verhalen kunnen zwaarmoedig zijn, maar zijn ook vaak komisch en zeer fantasierijk. Met vertaalster Lisette Graswinckel, uitgeefster Ingrid Meurs (van uitgeverij Orlando) die ooit afstudeerde op Carrington en student Marian van der Pluijm, eveneens geraakt door het werk van Carrington.