We spreken met Babet te Winkel, oprichter van Verlieskunst, geestelijk verzorger en schrijfster. ‘Omdat je het wel zelf, maar niet alleen hoeft te doen’ Toen ze 20 jaar was verloor Babet haar moeder. Sindsdien is het haar missie om meer ruimte te creëren voor rouw. We spreken over nieuwe manieren die zij daarvoor heeft bedacht en over het inzetten van rituelen. Waarom is ‘aanvaarden’ een fijner woord dan ‘accepteren’? Wat is ‘belschrik’? Waarom is het voor zorgprofessionals lastig om stil te staan bij wat iemand verloren heeft?