«Πολιτικές διαιρετικές τομές και κοινωνικές ανισότητες» είναι ο τίτλος ενός βιβλίου την επιμέλεια του οποίου υπογράφουν οι Amory Gethin, Clara Martinez-Toledano και ο Thomas Piketty. Ένα από τα ερωτήματα στο οποίο προσπαθούν να απαντήσει το βιβλίο Ο καθηγητής του τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΕΚΠΑ Νίκος Στραβελάκης μας το παρουσιάζει και όπως είναι φυσικό η συζήτηση επικεντρώνεται στο κεφάλαιο Ελλάδα. Ένα από τα ερωτήματα στο οποίο προσπαθεί να απαντήσει το βιβλίο είναι «πώς είναι δυνατόν σε ένα διάστημα τόσο εξόφθαλμης και τρομακτικές ανισότητας παγκόσμια το θέμα της αναδιανομής να μην είναι κεντρικό για τις αριστερές δυνάμεις», λέει ο κ.Στραβελάκης. Το θέμα Αριστερά είναι χωρίς αμφιβολία πολύ επίκαιρο αυτή την περίοδο στην Ελλάδα. Όπως εξηγεί ο κ.Στραβελάκης και στο θέμα Αριστερά η Ελλάδα έχει κάποιες ιδιαιτερότητες. «Η Ελλάδα δεν ταιριάζει στο μοτίβο των διαιρετικών τομών που ισχύουν στην Ευρώπη. Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με πρώτο την Αριστερά της…Για τις υπόλοιπες χώρες έχει η αριστερά πλέον έχει κυριαρχηθεί από μία ελίτ της διανόησης, η δεξιά παραμένει ταυτισμένη με την ελίτ του πλούτου και οι εργαζόμενοι δεν έχουν χώρο εκπροσώπησης, κάτι που φάνηκε με εκκωφαντικό τρόπο στην αποχή των πρόσφατων ευρωεκλογών. Η Ελλάδα έχει δύο βασικές ιδιαιτερότητες: η μία είναι ότι η ελληνική Αριστερά λόγω του «παν-σιμητικού ΠΑΣΟΚ, κατά κύριο λόγο υποστηριζόταν και από την ελίτ του πλούτου και από την ελίτ της διανόησης μετά από το 1990 .Με την κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ,η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα βρήκαν έκφραση σε αυτό το ρεύμα «μνημόνιο- αντιμνημόνιο» που η αριστερή σφραγίδα ήτανε ξεκάθαρη και εκφράστηκαν με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, με την πιο ταξική ψήφο στην μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας. Ήταν η ψήφος στο δημοψήφισμα του 2015. Στη συνέχεια με τη δεξιά στροφή του ΣΥΡΙΖΑ και την προσπάθεια του να γίνει και αυτό ένα ακόμα ,πρακτικά ένα μεγάλο κομμάτι από αυτόν τον κόσμο πήγε σπίτι του και ένα μεγάλο μέρος εκφράστηκε προς άλλες αριστερές δυνάμεις κυρίως το ΚΚΕ …Το βασικό είναι ότι η Ελλάδα έχει μία διπλή αναστροφή ψήφου με τους εργαζόμενους από το 80 μέχρι το 93 να ψηφίζουν αριστερά, μετά να ψηφίζουν περισσότερο προς τα δεξιά και επανέρχεται