Nora Mulder (1965)   Nora Mulder’s activiteiten beperken zich niet tot de gecomponeerde en geïmproviseerde muziek, maar zij doet ook performances en maakt muziektheater, filmmuziek en instrumenten. Ze werkt solo, met haar eigen groepen 7090, Ensemble Extra Ordinair en Picatrix maar ook als gast bij verschillende ensembles, orkesten en theater- en dansgezelschappen. Ze werkt samen met acteurs, filosofen, beeldend kunstenaars, en wie haar ook maar uitdaagt. Mulder studeerde klassiek piano in Rotterdam en Maastricht en studeerde drie jaar in Parijs bij Claude Helffer, specialist in de uitvoering van hedendaagse klassieke muziek. In 2019 ontving ze de Willem Breuker Prijs.   - Nova Balancilo Orkesto 2017, It Ain’t Necessarily So - Sun Ra, Priest - Cor Fuhler Corkestra, Zand 1 - Nora Mulder, piano: Yannis Xenakis, Eonta - Cecil Taylor, Jitney No.2 - Le Khomous des Yakoutes - Picatrix (Greetje Bijma, Mary Oliver en Nora Mulder), Whistler’s Daughter - Ensemble Extra Ordinair (Han Buhrs - stem, Nora Mulder - toffeetinbass), Valse Rust - Orquesta del tiempo perdido, Shawty - Willem Breuker Kollektief, Hapsap