Jeugdadvocaat Ingrid De Jonghe richtte negen jaar geleden TEJO op, een laagdrempelig centrum voor jongeren met psychische problemen; en werd zelf ook jeugdtherapeut. Uit noodzaak, omdat er voor die jongeren geen opvang was. Ze kreeg er onlangs de prestigieuze opvoedingsprijs Filson Steers Mariman voor, en de barones-titel. 'Er woedt geen oorlog,' zegt ze, 'en toch leven we in een angstige, gespannen samenleving.' Sinds ze op haar 17de vrijwilligerswerk deed met kansarme jongeren in een buurthuis in Antwerpen, heeft de problematiek van jongeren haar niet meer losgelaten. Haar motto heeft ze van wijlen Stéphane Hessels: Neem het niet! De Jonghe handelde ernaar. Er zijn intussen 14 TEJO-huizen in Vlaanderen en 1 in Nederland. 8 Op de 10 jongeren kunnen na de therapie bij TEJO de draad weer opnemen. De jury van de Opvoedingsprijs formuleert het zo : 'Het valt op hoe ze blijft zoeken naar vernieuwende, hoopvolle inzichten voor de jonge generaties.' Hoe kijkt Ingrid De Jonghe vanuit die positie naar de berichtgeving? Wat bleef haar bij? Wat miste ze?