Samodzielność to temat, z którym spotykamy się bardzo wcześnie. Na ogół już jako małe dzieci słyszymy, że mamy być samodzielni, wielokrotnie w znaczeniu, że mamy coś zrobić SAMI. My widzimy w samodzielności znacznie więcej możliwości i chcemy pokazać, jak różnie można ją rozumieć, co to dla nas znaczy być samodzielnym i z jakimi znaczeniami się spotykamy - głównie w relacji z dziećmi. Przyglądamy się: strachowi, który czasem kryje się w nauce samodzielności; kulturowej narracji, w której zrobić coś samemu ma większą wartość niż zrobienie z kimś; kompetencjom noworodków i ich wyborom; relacji samodzielności z zaufaniem; budowaniu więzi, w których przyjemnie jest robić coś wzajemnie dla siebie; potrzebie kontaktu, która może się kryć za prośbami o pomoc; samodzielności w myśleniu; procesowi uczenia się, który wymaga czasu; wpływowi kontroli na decyzje, które w pewnym momencie zaczyna się podejmować samodzielnie; obrazowi świata, jaki budujemy próbując nakłonić dzieci do samodzielności.