Nie pierwszy raz bierzemy na tapet strefy regulacji. Była już Pogadanka #38, w której przyglądałyśmy się zbiorczo im wszystkim, miesiąc temu zaprosiłyśmy na wycieczkę do strefy niebieskiej, a tym razem do - jak się wydaje - lepiej rozpoznawalnej i bardziej widocznej - czerwonej. Przyglądamy się: czarno-białemu językowi z czerwonej strefy; ucieczce (której jesteśmy fankami), różnym jej formom i narracji, jaka im towarzyszy; przekonaniom wokół dominacji, które odkrywamy na spacerach z psami; o strategii “nie teraz”; umysłowi początkującego - otwartemu na różne możliwości; obserwowaniu siebie bez oceniania, czy to dobre, czy złe; spowolnieniu, jako sposobowi na zadbanie o siebie; magicznemu zdaniu na czerwoną strefę - “Czy jest zagrożenie zdrowia i życia? Czy ktoś umrze, jak przez 3 minuty nic nie zrobię?”; o wędrówkach między różnymi strefami i dyskomforcie, który może temu towarzyszyć; różnym sposobom radzenia sobie, także takim, które wyglądają na nieradzenie sobie; pytaniom, które mogą pomóc w dzieleniu dużych, trudnych dla nas spraw na mniejsze elementy; zapisywaniu i opowiadaniu, które pomagają oglądać, układać i porządkować własne myśli wokół trudności; dostarczaniu sobie bodźców, na które ma się wpływ; różnych sposobach na regulację; Wspominamy o: książce “Say what You mean” J.S.Orena; koncepcji myślenia słabego profesora Bogdana de Barbaro; efekcie Dunninga-Krugera; Kasi Urbaniak i jej metaforze zdrętwiałej nogi; koncepcji drabiny stanów emocjonalnych Deb Dany; książce “Wypalenie” sióstr Nagoski; książce “Nie strach się bać” L.Cohena; książce “the art of receiving and giving” Betty Martin; książce “Sapiens” N.Y. Harari; Pani Swojego Czasu.