Zaczynamy od razu od zielonej strefy w praktyce - zaskoczyły nas nowe ustawienia lajwów na Facebooku i będąc już na wizji, uczymy się ich z dużym spokojem. A potem rozmawiamy o tym, jak to jest być w zielonej strefie, czym się ona charakteryzuje i co się w niej dzieje: kontakty międzyludzkie są raczej łatwe; mamy poczucie bezpieczeństwa; niejasności i nowości traktujemy jako wyzwanie, okazje do rozwoju; różnice traktujemy jako różnorodność i zasób; łatwiej jest prosić o pomoc, gdy napotyka się na przeszkody; towarzyszy nam w niej opowieść o obfitości; ciekawość historii drugiego człowieka bardziej niż walka na rację; jest większa dostępność do oglądu sytuacji z metapoziomu - lotu ptaka, z szerszej perspektywy; jesteśmy “tu i teraz”; jest większa świadomość tego, co czuję i zdolności nazwania tego; bierzemy pod uwagę siebie i bierzemy pod uwagę innych ludzi. W Pogadance pojawiają się nazwiska, tytuły, terminy: Campy - Rodzinne wyjazdy, w których od lat uczestniczymy - www.pasikonie.pl; pytanie pomocne w wielu sytuacjach wyzwań - co najgorszego mogłoby się stać?; okno tolerancji (Peter Levine i Bessel van der Kolka); kucie żelaza póki zimne - za Jesperem Juulem; Deb Dana i jej sposób opisywania stref; connecting knowing - pojęciu zaczerpnięte od sióstr Nagoski; narzędzie przeramowania - dodawania nowej ramy do sytuacji; (jak zwykle :) - Kasia Urbaniak - tym razem w kontekście ćwiczeń pełnych zabawy; książka/broszura “Motivational Forces Underlining learning” Harry Harlow; książka “Drive” Dan Pink; książka “Wypalenie” E.Nagoski; książka “Sex for one” - Betty Dodson; Hanna Olechnowicz - w kontekście bodźców wizualnych, słuchowych i dotykowych; “koło zgody” Betty Martin.