عیسی، شبان نیکو است و او جان خود را برای گوسفندانش فدا نمود. اگر امروز توبه کنید و به مسیح ایمان آورید، او به شما نجات و حیات جاويد را هدیه می‌دهد و شبان شما می‌شود.‏

گوسفندان تنها در کنار شبان خود آرامش دارند و شبان همیشه در جلوی گله حرکت می‌کند و آنها را هدایت می‌کند. هر کس که به مسیح ایمان آورد، جزوِ این گله می‌شود و عیسی، شبان او خواهد بود.‏

باید پیوسته شکرگزار بود. نه فقط برای چیزهای بزرگ، بلکه برای چیزهای کوچک هم، شکرگزاری کرد. اگر به‌دنبال حقیقت هستید، درپی سرچشمۀ حیات باشید و مسیح می‌تواند شما را سیر کند و نجات بخشد.‏

در انجیل یوحنا، عیسی می‌فرماید: "نان حیات من هستم. هر ‌که نزد من آید، هرگز گرسنه نشود، و هر که به من ایمان آوَرَد هرگز تشنه نگردد". مسیح نانی است که همیشه تازه و حيات‌بخش است.‏

ما در دورۀ فیض به‌سر می‌بريم. اگر می‌خواهید امروز، فیض و محبت و راستی مسیح در زندگی‌تان جاری شود، کافی‌ست که از گناه توبه کنید و قلباً به مسیح و واقعيت مرگ و رستاخيز او، ایمان آورید.‏

مسیح، نور زندگی است. هر‌جا که نور باشد تاریکی می‌گريزد. اگر از عیسی بخواهيد که وارد قلبتان شود او تاریکی را از بین می‌برد و شما، فرزندخواندۀ خدا و هم‌ارث با یگانه پسرش خواهید شد.‏

در انجیل یوحنا می‌خوانيم، "کلمه" که ازلی و دارای الوهيت کامل است، جسم گرديد و کلمه، همان عیسی مسیح است. او به این جهان آمد تا نجات و حیات جاودان را به هر کس که به او ایمان آورد هدیه دهد.‏

روز پنطیکاست، روز تولد کلیسا است. در این روز روح خدا بر ایماندارانِ به مسيح نازل شد و در دل آنان ساکن گشت تا دل‌های آنها محل نگارش شریعت خدا شود. عید پنطیکاست، تحقق پیمان خداست.‏

قیام مسیح از مردگان، یکی از دلایل اصلی شادمانی مسیحیان در روز عید پاک است. خبر خوشِ عید قیام مسيح این است که هر کس به مسیح ایمان آوَرَد، به‌وسیلۀ ایمان، بعد از مرگ هميشه با خدا خواهد زيست.‏

اگر به مسیح ایمان آورید، در او آزادی و شفا خواهید داشت. امروز اگر با فروتنی و ایمان، طلب بخشش و نجات کنید، مسیح قادر است تا شفا و آزادی را در زندگی‌تان جاری سازد.‏

وقتی شاگردان بعد از قیام مسيح از مردگان، او را زنده دیدند، به واعظینی شجاع تبدیل شدند و مژدۀ نجات را بشارت دادند. مردم نيز چون شواهد قیام و صعود مسيح به آسمان را مشاهده ‌کردند، به او ايمان ‌آوردند.‏

وقتی روح‌القدس مسیح را از مردگان برخیزانید، تصدیق گرديد که عیسی، ‌همان "هستم"، يا خداوند است. و فرشتگان نیز در صبح یکشنبه شاهد قیام مسیح از مردگان بودند و بر اين حقيقت شهادت می‌دهند.‏

سرود‌های مربوط به عید قیام کم هستند، اما بهترین سرود، در کلام خدا و توسط روح‌القدس الهام شده است. "خدا در جسم ظاهر شد"، اولین بندِ این سرود است که حقیقتِ خداوندیِ مسیح را آشکار می‌سازد.‏

عیسی مسیح کسی است که برای نجات بشر گناهکار، جسم گريد و به‌عنوان مظهر خدا و خداوند، بر ما آشکار شد.‏

خدا، خودش را در شخص عیسی مسیح، جسماً آشکار کرد و مسيح فرمود، من هستم. عيسی مسيح خود را هم‌ذات با خدای پدر و همانند او معرفی نمود.‏

عيسی مسيح، در روز جمعه، بر صليب خونش ريخته شد و با مرگ خود، بدهی گناهان ما را تماماً پرداخت کرد. سپس او دفن شد تا معلوم شود که مرده است. اما عيسی، در روز يکشنبه، با قيام و رستاخيز خود از مردگان، مرگ و قبر را شکست داد و چون او زنده است، ايماندارانِ به او نيز جاوِدانه با او خواهند زيست.‏

يوحنای رسول، شاهد وقايع مصلوب شدن و رستاخيز عيسی مسيح از مردگان بود. مسيح پس از رستاخيز، برای مدتی خود را زنده بر پیروانش ظاهر می‌کرد تا اينکه در مقابل چشمان آنان به آسمان صعود نمود. بعد، او روح‌القدس را بر شاگردان و پيروانش فروريخت و آنها قدرت يافتند و خبر خوش نجات را در تمام دنیا اعلام می‌نمودند. آنها آنقدر از زنده شدن عيسی مطمئن بودند که در این راه از جان خود هم گذشتند.‏

دنیای ما همواره کوشیده که با واقعیت زنده شدن مسیح مبارزه کند، اما پیروان او بارها او را زنده دیدند و از افرادی ترسو به اشخاصی شجاع تبدیل شدند و زندگی‌شان دگرگون شد. امروز هم، زندگی دگرگون شدۀ پیروان مسيح، بر اين واقعيت شهادت می‌دهد که او زنده است.‏

يوحنای رسول، شاهد واقعۀ فجيع و بيرحمانۀ مصلوب شدن عيسی بود. او به‌عنوان يک شاهد عینی، فکر می‌کرد که پایان ناخوشايندی را مشاهده می‌کند. اما در حقيقت این فقط آغاز ماجرا بود، آغاز خبر خوشِ رستگاری انسان از طريق کار تمام و کمال عيسی مسيح.‏

عيسی مسيح، روز جمعه بر صليب مرد و در همان روز دفن گرديد. روز شنبه، قبر عيسی مهروموم شد و نگهبانانی برای محافظت از قبر گماشته شدند. اما، روز يکشنبه صبح خيلی زود، عيسی روحاً و جسماً از مردگان برخاست و خود را زنده بر دوستداران و شاگردانش ظاهر نمود.‏

قيام مسيح، هم ذات الهی او را ثابت می‌نمايد و هم اعتبار پيشگويي‌های عهد عتيق را به ثبوت می‌رساند. به خاطر واقعيت قيام مسيح از مردگان، ايماندارانِ به مسيح می‌توانند مطمئن باشند که در موقع بازگشت او، با بدنی جاودانی از مردگان برخواهند خاست و برای هميشه با خدا خواهند زيست.‏

آدم و حوا وقتی گناه کردند، چشمانشان به روی برهنگی خود گشوده شد و خود را با پوششی کاذب و نابجا که خودشان ساخته بودند، پوشانیدند! امروز، در این جمعۀ صلیب، عیسی، برۀ واقعی خدا، برهنگی روحانی ما را با قربانی خود می‌پوشاند.‏

عيسی، همانطور که انبياء راستين در عهد عتيق پيشگويی کرده بودند و خودش نيز از قبل اعلام نموده بود، بخاطر گناهان ما قربانی شد. او حدوداً در ساعت سه بعد از ظهر روز جمعه، بر روی صليب مرد. همان روز هم جسد او را در قبر گذاشتند.‏

عيسی، يک شب قبل از مرگ بر صليب، شام آخر را با شاگردانش صرف نمود. او در حين شام، نانی را که پاره نمود به بدنش تشبيه کرد و پيالۀ عصارۀ انگور را به خونش تشبيه نمود. به اين ترتيب، عيسی ضروری بودن عهد جديد خدا با انسان را از طريق پاره شدن بدن و ريخته شدن خون و مرگ خود بر روی صليب، بيان نمود.‏

خدا می‌خواهد چشمان دل ما باز شود تا نجات او را درک کنيم. او می‌خواهد حق‌جويان ایرانی را نجات دهد و بر قلب ايشان سلطنت نمايد. خداوند می‌فرماید، در ایام آخر اسیران عيلام را باز خواهم آورد.‏