Andrzej Czajkowski nie cierpiał muzyki Piotra Czajkowskiego. Łączyło ich nazwisko, queerowość i talent muzyczny, dzieliło ich wszystko inne... Może pomijając trudny charakter, rozdarcie w sprawie własnej tożsamości seksualnej czy fascynację Szekspirem, spędzanie wolnego czasu na grze w brydża i spisywaniu tysięcy stron listów oraz dzienników. Andrzej nie chciał zapewne być przyćmiony przez rosyjskiego kompozytora i porównywany do niego. Szczególnie, że jego życiorys był nie mniej nadzwyczajny. Urodził się w Warszawie jako Robert Krauthammer, kilka lat przed II wojną światową. Przetrwanie jej zawdzięcza babci, Celinie*, która wyprowadziła go z getta i przez dwa lata ukrywała w szafie u obcych ludzi. Po wojnie Andrzej całe życie poświęcił grze na fortepianie. Młody geniusz już w 1955 r. został jednym z laureatów Międzynarodowego Konkursu Pianistycznego im. Fryderyka Chopina, co rozpoczęło długi okres koncertowania po całym świecie. W tym samym czasie próbował „wyleczyć się” z „homoseksualizmu”, przez kilka dekad planował z przyjaciółką dziecko, a jednocześnie przeżywał kolejne silne zauroczenia i zakochiwał się w mężczyznach – z biegiem lat akceptując i coraz bardziej celebrując swoją queerowość. *w odcinku parę razy, nie wiedzieć czemu, zamieniliśmy imię Celiny na Cecylię, przepraszamy za zamieszanie okładka to zdjęcie z ok. 1966r. / TCHAIKOWSKY ESTATE Bibliografia: Ferré, D. A.,”The Other Tchaikowsky - A Biographical Sketch of André Tchaikowsky", Labyrinth Enterprises, 2008 Krall, H., „Hamlet” w:  "Portret z kulą w szczęce i inne historie”, Polityka, 2008 Janowska, A. H., „…mój diabeł stróż. Listy Andrzeja Czajkowskiego i Haliny Janowskiej”, Warszawa, Wydawnictwo W.A.B., 2011. Tchaikowsky, A, „A Musician Divided: André Tchaikowsky in his Own Words”, red. Belina-Johnson, A., Londyn, Toccata Press, 2013. Wspomnienia wojenne Andrzeja Czajkowskiego z 1947 r. dla Żydowskiego Instytutu Historycznego: andretchaikowsky.com/miscellaneous/1947_testimony.pdf