اخيرا در سفري كه به اروميه داشتم سري به مراغه زدم تا با شاعر طنز پرداز معاصر "حاج ميرزا حسين كريمي" مراغه اي ديدار و مصاحبه اي داشته باشم . عجب مرد خوش مشرب و شيرين سخني است اين مرد! مغازه اي كوچك و باصفا دارد در ورودي بازار مراغه كه به قول خودش به فروش كتب قديمه و جديده در آن مشغول است. در ته مغازه سكويي است كه روي آن فرشي انداخته اند. استاد كريمي با لبخند و صفايي توصيف ناپذير به پشتي تكيه داده و چهار زانو نشسته بود و با ديدن ما گل از گلش شكفت. مي گفت مادرش اردبيلي و پدرش "مرحوم ذاكر حسيني كريمي" اهل مراغه است. طبعي روان و سرشار و چهره اي بشاش و دلنشين و نوراني دارد . با آنكه در طنز هايش ملاحظه كسي را نمي كند و شعرش را بي پرده و عريان مي سرايد اما مردي واقعا مومن و مذهبي است . آثار سجده بر پيشاني اش نقش بسته ولي خشكه مقدس نيست. هفتاد و هفت سال از خدا عمر گرفته درحاليكه سالم وسرحال و مثل هميشه حاضر جواب است. سي و دو كتاب شعر و چندين سياحتنامه و سفرنامه دارد و تقريبا در همه سبك ها شعر سروده است ،از طنز و فكاهه گرفته تا غزل و نوحه . او حتي با شعر نو هم مخالف نيست هرچند كه سبك و سياق اشعارش قديمي است اما مملو از تعابير و امثال و حكم و واژ‍گان و تكيه كلامهاي روزمره و مردمي است.كريمي خيلي خندان است. بي اغراق آدم از ديدنش سير نمي شود شعر هايي براي ما خواند و صحبت هايي كه همه خوش بود و روزهاي جمعه در برنامه راديويي جمعه گورشو بخش "يك شعر يك شاعر" پخش خواهد شد . يكي از اشعار طنز او را كه برايمان خواند همين جا بشنويد