„Aftersun” uwodzi nostalgią: tęsknotą za wakacyjnym słońcem, beztroską dzieciństwa, wygłupami z najbliższymi. Ten film pozostanie w naszej pamięci, przez pulsujące napięcie i poczucie niepewności, które dominuje cały seans. „Aftersun” jest jak wspomnienie pełne niedopowiedzeń i fałszywych wyobrażeń. Nie możemy być ich pewni, a z drugiej strony nie mamy innego źródła, które byłoby rzetelne. Dzięki temu film Charlotte Wells podatny jest na wiele ponownych seansów, a każdy z nich będzie satysfakcjonujący i odkryje nowe interpretacje przedstawionych zdarzeń. Oprócz tego otrzymujemy również przejmującą kreację Paula Mescala i pełną dziecięcej szczerości Frankie Corio, zdjęcia rodem z VHS i poruszające zakończenie. Wszystko to tworzy obraz z potencjałem na film naszego pokolenia – dzieci lat 90. i 00. Znajdziecie nas tutaj: Instagram Filmweb Piotra Filmweb Adama Goodreads Adama