அருந்ததிஎன் அம்மை அடியவர்கட்கு என்றும் திருந்த அமுதளிக்கும் செல்வி -பொருந்தவே ஆனந்தக் கூத்தர் அகமகிழத் தொண்டு செயும் மானம் தவாத மயில்  என்னும் செய்யுளை இயற்றிச் சென்றருளினார்கள். அதன்பின்பு புறத்தே போயிருந்த ஆனந்தக் கூத்தர் வீட்டிற்கு வந்த போது நிகழ்ந்த அரிய செயல்களைக் கேள்வியுற்றுப் பேரின்பக் கடலிலே முழுகினார்.