เทศกาลไหว้พระจันทร์มีชื่อทางการภาษาจีนว่า จงชิวเจี๋ย  หรือ  ตงชิวโจ็ยะ  ในภาษาแต้จิ๋ว ตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ กลางเดือน 8 ตามปฏิทินจีน ชาวจีนแทบทุกถิ่นฐานนับเทศกาลนี้ว่าใหญ่เป็นอันดับ 2 รองจากตรุษจีน ในวันไหว้พระจันทร์ทุกคนในครอบครัวจะกลับมาอยู่พร้อมหน้าจึงนิยมเรียกว่า ถวนหยวนเจี๋ย  หรือ  ถ่วงอี๊โจ็ยะ  ในภาษาแต้จิ๋ว ซึ่งแปลว่า เทศกาลชุมนุมพร้อมหน้า เทศกาลนี้จึงได้รับการยกย่องว่าเป็น มรดกวัฒนธรรมวิถีชนชิ้นเยี่ยมของจีน เมื่อ พ.ศ. 2549 กิจกรรมสำคัญของเทศกาล คือ การไหว้พระจันทร์ ซึ่งในการไหว้นั้นนอกจากสิ่งของเครื่องไหว้ เครื่องกระดาษ ตามแบบประเพณีจีนแล้ว สิ่งสำคัญที่จะขาดไม่ได้ คือ ขนมไหว้พระจันทร์ ภาษาจีนเรียกว่า เยว์ปิ่ง หรือ ง็วยะเปี้ย ในภาษาแต้จิ๋ว เย่ว์ คือ พระจันทร์ ปิ่ง หมายถึง ของกินทรงแบนเป็นวงกลมรี หรือ อาจเป็นเหลี่ยม แต่ต้องไม่เป็นก้อนหรือลูกกลม เยว์ปิ่ง เป็นขนมทรงแบนเป็นวงกลมคล้ายดวงจันทร์ คนไทยจึงเรียกว่า ขนมไหว้พระจันทร์ ตำนานของขนมไหว้พระจันทร์ มีหลากหลายเรื่องเล่า ดุจเดียวกับที่มาของเทศกาลไหว้พระจันทร์ ความน่าสนใจของแต่ละตำนานเป็นอย่างไร ชวนให้ติดตามค่ะ --- Send in a voice message: https://anchor.fm/snclibrary/message