Naast alle straatschoffies uit Londen bracht de punk ons de Amerikaanse zangeres die eigenlijk Debbie Harry heet, al is het verleidelijk om haar Blondie te noemen. Laat Debbie het niet horen, want die kreeg er na een tijdje schoon genoeg van dat elke journalist alleen maar met haar wilde praten, en dat elke fotograaf alleen van haar foto’s wilde maken. ‘No Pictures’ riep ze dan. Peter van Bruggen liet een t-shirt bedrukken met die tekst en ze poseerde erin als een boerin die kiespijn heeft. Toen Peter haar en haar vriend Chris bezocht in hun hotel spraken we af dat ze met hem zouden meerijden naar Paradiso, waar die avond het optreden plaatsvond. Eenmaal in de kleedkamer moesten de deuren hermetisch worden gesloten vanwege het nogal opdringerige punkpubliek. Peter had Debbie een uur voor zichzelf, en het werd een lang gesprek waarin ze hemnogal wat geheimen toevertrouwde. Bijvoorbeeld over de erotische droom die ze die nacht had gehad...