Roos Schlikker is schrijfster van boeken, columns en theaterstukken. Ze is ook goedlachs, een stoere verschijning en schijnbaar altijd vrolijk. Schijnbaar ja, want natuurlijk is Roos ook gewoon een mens en dus maakt ze gewone mensen dingen mee: verdriet, rouw en angst. Daar hebben we het vandaag over en dan specifiek over de dood van haar moeder, die een bipolaire stoornis had, en de dood van haar allereerste kindje. Geen makkelijke onderwerpen, wel heel mooie en belangrijke lessen. Want, zegt Roos, de angst en de pijn durven doorvoelen, dat is pas moedig. En daar wordt ze steeds beter in.