Piosenka zespołu Rolling Stones, którą Mick Jagger przeznaczył dla swej ówczesnej dziewczyny - początkującej piosenkarki i aktorki Marianne Faithful. Opowiada o... depresji dojrzałej kobiety, która z nostalgią patrzy wstecz na swoje życie. Takiej, w której już ani zamożność nie pomoże, ani nawet patrzenie na dzieci nie ożywia ducha. Zastanawiające, że napisał ją 20-letni Jagger, a zaśpiewała 17-letnia Faithfull. Marianne Faithfull wydała ją w 1964 roku, a dopiero później Stonesi nagrali własną wersję. Wbrew ich oczekiwaniom oba te wykonania okazały się hitami i ponadczasowymi klasykami. Instrumentalnym bohaterem wersji Marianny jest rożek angielski. (Z pomocą Wioletty Bar)