Στο μικρό ετοιμόροπο σπίτι στο Baraboo του Winsconsin, ο μόνος κάτοικος είναι ο πόνος. Τις βρώμικες γωνίες του γεμίζουν κραυγές απελπισίας. Την ξύλινη σκάλα διακοσμούν ίχνη από απάνθρωπα βασανιστήρια. Ουρλιαχτά, δάκρυα και ώρες που δεν περνάνε είναι σκόρπια στα πατώματα. Ίσως η ελπίδα κάπου να...

Κρύβονται σκυμμένοι πίσω από ξερούς θάμνους. Τα πρόσωπά τους γεμάτα χώματα. Γεμάτα αίμα. Τα μάτια τους κοιτούν ανεξέλεγκτα δεξιά και αριστερά. Τρέμουν από τον φόβο και την αδρεναλίνη. Ίσως γλύτωσαν. Προσπαθούν ακόμα να ηρεμήσουν τις ανάσες τους. Τυλιγμένοι μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας...