วันนี้ตั้งคำถามว่าคนที่ควรเคารพเป็นอย่างไร โดยขยายความจากสัมมาทิฏฐิข้อที่สาม “การบูชาบุคคลที่ควรบูชามีผล”  ดังพุทธพจน์ “ปูชา จะ ปูชะนียา นัง เอตัมมังคะละมุตตะมัง การบูชาบุคคลที่ควรบูชา เป็นมงคลอันสูงสุด” . การบูชา ประกอบด้วย 2 ด้านได้แก่ อามิสบูชา หมายถึงการบูชาด้วยสิ่งของ ทรัพย์ วัตถุ ปฏิบัติบูชาหรือธรรมบูชา  หมายถึงการปฏิบัติตามคำแนะนำ คำสั่งสอน ของบุคคลเหล่านั้น . ตัวอย่างของอามิสบูชา ดังเรื่องนี้  ครั้งหนึ่งใน “วิมานวัตถุ” เล่าถึงตอนที่พระโมคัลลานะไปเยี่ยม เทพธิดา เทวดาบนสวรรค์ ท่านเห็นวิมานของเทพธิดาท่านหนึ่งเต็มไปด้วยดอกสาละ จึงสนทนาถามตอบด้วยอยากรู้ว่าเทพธิดา ทำกุศลใดมา นางก็เล่าว่าเมื่อครั้งเป็นมนุษย์ตนเป็นคนรับใช้อยู่ในบ้านเศรษฐีท่านหนึ่ง เมื่อวันที่พระพุทธเจ้าเสด็จมาเยือน แสดงธรรมอยู่ นางก็หลีกไปฟังธรรมใต้ต้นสาละ เก็บดอกไม้มาปู รวมถึงร้อยเรียง แล้วโปรยรับพระพุทธเจ้า จากนั้นตนก็สั่งสมบุญกุศลมาตลอดชีวิต ละจากโลกจึงได้ไปเกิดเป็นเทพธิดาบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์  . ปฏิบัติบูชา หมายรวมถึงคำพูด ด้วยความเคารพ การแสดงออกซึ่งความรักต่อกัน ตัวอย่างคุณแม่ผู้หนึ่งที่ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูก ครั้นแค่เห็นสุนัขแม่ ลูกกำลังป้อนอาหารให้กัน ก็พลันคิดได้ว่า ขนาดสุนัข ยังรัก ยังมีเวลาที่ดูแลลูกของมัน แล้วเหตุใดเราจะมัวทำแต่งานโดยไม่มีเวลาแสดงความรักต่อลูก . “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย...”    . การบูชาด้วยธรรมเป็นเลิศสูงสุด เพราะเป็นการฝึกปฏิบัติตนให้ตั้งอยู่ในธรรม เราควรฝึกตั้งคำถามว่าเราจะบูชาใครไปเพื่ออะไร   . พระอรหันต์บางรูป เช่นพระพาหิยะ ถูกวัวขวิดตายอย