Bir varmış, bir yokmuş... Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal iken, pireler berber iken küçücük bir kasabada bir baba ve üç oğlu yaşarlarmış. Lakin hiç mutlu değillermiş. Çünkü oğlanlar birbirleriyle hiç anlaşamazlarmış. Babanın tüm çabalarına rağmen çocuklar adamı dinlemezler...

Bir varmış, bir yokmuş... Allah'ın kulu çokmuş. Bu kullardan biri de tek başına, küçük bir kulübede yaşarmış. Kulübenin yemyeşil bahçesinde küçük bir armut ağacı varmış. Bu armut ağacı her gün sadece iki armut verirmiş. Adam da bu iki armudu yiyerek hayatına devam edermiş. Bu yüzden de O'na...