Landgoed de Zwaluwenberg. Als je die naam hoort, wat is het eerste waar je aan denkt: een hospice, een camping, of een parenclub. In werkelijkheid is Landgoed de Zwaluwenberg het kantoor van de Inspecteur-generaal der Krijgsmacht in Hilversum. Daar vonden deze week de formatieonderhandelingen plaats. De setting moest ontspannen setting zijn, de belangen zijn enorm, en er was totale radiostilte. De details van wat werd besproken, die zullen we zelf moeten invullen. In de hot tub bestelt Caroline een nieuwe caipirinha. ‘Proost Geert, dat hebben we toch maar mooi geflikt.’ Geert neemt een slokje van zijn bier en kijkt stil voor zich uit. ‘Waar moet ik in godsnaam staatssecretarissen vandaan halen. Een informateur lukte al niet eens.’ Bij de pooltafel wrijft Omtzigt nerveus met het krijtje over het pomeransje van zijn keu. ‘Dilan, let nou toch eens op. Op deze manier krijgen we nooit garanties over de grondwet.’ Dilan legt aan. Drie ballen verdwijnen sierlijk in de gaten. ‘Joh Pieter, weet je waar het om gaat, dat de mensen het gevoel hebben dat wij aan hun kant staan.’ Na een ontspannende Turkse stoombad nemen Mona Keijzer en Sophie Hermans een koude douche. ‘Sophie’, zegt Mona ernstig. ‘Caroline laten vallen, is voor mij niet onbespreekbaar.’ Bij het haardvuur zijn Fleur Agema van de PVV en Eddy van Hijum van NSC begonnen aan een potje Zeeslag. ‘Eddy, Die grondwet is natuurlijk op zich ook wel belangrijk ofzo. Maar willen jullie dan dat we worden overspoeld door migranten?’ Van Hijum knikt beleefd, en kijkt naar het bordspel. Wat er daadwerkelijk is gebeurd op de Zwaluwenberg, horen wij pas als de formatie is gelukt of geklapt en misschien wel helemaal nooit. Voorlopig moeten we het doen met zwijgende politici die in en uit auto’s stappen. En dan is dit verhaal toch een stuk leuker. Dit is een column van BNR eindredacteur online Julian Verbeek. See omnystudio.com/listener for privacy information.