W Ewangelii często widzimy Pana Jezusa przy jedzeniu. Również po zmartwychwstaniu Chrystus parokrotnie spotyka się z uczniami przy posiłku. Ewangeliści to podkreślają. I mają powód. (ks. Michał Kwitliński)

Spotkanie w Emaus ożywia w uczniach wiarę w Zmartwychwstanie i pozwala im pozostawić trwały dobry ślad ewangelicznej radości, zamiast zgorzknienia i odrażającego "śladu ślimaka". (ks. Wojciech Woźny

W czytaniach drugiego dnia Oktawy Wielkiejnocy widzimy ludzi wiary - Piotra, głoszącego orędzie o zmartwychwstaniu, kobiety, które biegną podzielić się radosną nowiną i spotykają żywego Jezusa. Widzimy też ludzi, którzy w jakiś sposób byli świadkami zmartwychwstania Jezusa i za pieniądze kłamią. Można powiedzieć, że zrobili ze swego życia gorzki "prima aprilis". (ks. Michał Kwitliński)

Pan Jezus nazwał Eucharystię "pamiątką", bo w języku Biblii oznacza pamiątka oznacza uczynić w jakiś sposób obecne konkretne wydarzenie, w którym Bóg wchodzi w naszą historię. Triduum Paschalne i każda Msza czynią obecną pośród nas ofiarę Chrystusa. (ks. Michał Kwitliński)

Pan Jezus idzie na krzyż bo tego chce, czyni to w sposób wolny, rozumiejąc, że prowadzi to do odkupienia nas. My także możemy działać w ten sposób, skupiając się na celach do których dążymy, a nie na trudnościach, które zwykle związane są z drogą do celu. (ks. Stanisław Urmański)

Na pytanie Piotra ile razy należy przebaczać, Jezus odpowiada, że w nieskończoność (por. Mt 18, 21-35). Opowieść o nielitościwym dłużniku podpowiada nam, że wybaczanie rodzi się z uświadomienia sobie, że zawdzięczamy Bogu i innym tyle, że bledną przy tym urazy, których mogliśmy doznać ze strony kogokolwiek. Przebaczyć, to w gruncie rzeczy, dzielić się wdzięcznością. (ks. Wojciech Woźny)

Choć Pan Jezus nie potrzebuje nawrócenia, bo to my nawracamy się ku Niemu, to historia jego pobytu na pustyni i przemienienie na Górze Tabor mówią nam dużo na czym polega nasza wewnętrzna przemiana, która jest celem pokuty. (ks. Michał Kwitliński)

Postanowienia wielkopostne nie powinny być na marginesie naszego życia, naszej codzienności. I nie są tylko wysiłkiem naszej woli, ale usłyszeniem głosu Pana Jezusa i pójściem za Nim. (ks. Stanisław Urmański)

Jezus wyrzuca faryzeuszom, że skupiają się na czysto zewnętrznym wypełnianiu Prawa. Zwraca ich i naszą uwagę, że nasze dobre czyny powinny wypływać z dobrego i kochającego serca, a nie ze sztywnego schematu. (ks. Wojciech Woźny)

Często kojarzymy modlitwę z proszeniem, ale modlitwa to przede wszystkim - być z Bogiem. Prośba, dziękczynienie, żal za grzechy to elementy modlitwy, które jednak prowadzą do tego co najważniejszej - bycia z Bogiem, bo Go kocham. (ks. Michał Kwitliński)

Walka Dawida z Goliatem to przykład zaufania do Boga. W codziennym życiu mierzymy się z wieloma Goliatami walk duchowych. Możemy naśladować Dawida, który nie walczy sam i nie walczy dla siebie. (ks. Wojciech Woźny)

Osiem dni po narodzinach Syna Bożego otrzymał On imię Jezus - Bóg jest zbawieniem. To nas zachęca, do zacieśniania relacji z Nim oraz by nie szukać zbawienia tam, gdzie go nie znajdziemy. (ks. Wojciech Woźny)

ks. Wojciech Woźny

Ludwik XIV, zapatrzony w swoją pozorną potęgę, powiedział "Państwo to ja". Jednak w odniesieniu do Królestwa Bożego można powiedzieć: Królestwo to Chrystus. Bo Jego królowanie opiera się na osobistej relacji z każdym z nas. (ks. Michał Kwitliński)

Św. Seweryn jako męczennik, idzie zdecydowanie za Jezusem. Tego możemy się od niego uczyć w męczństwie na raty w codziennym życiu. (ks. Wojciech Woźny)

Czy da się pogodzić zajmowanie ostatniego miejsca (por. Łk 14, 1.7-11) z poczuciem własnej wartości? Jezus uczy nas, że tak, ale tylko przez miłość. (ks. Wojciech Woźny)

Przykazanie miłości jest nazywane podwójnym, bo miłość bliźniego jest konsekwencją miłości Boga. Gdy będę miłował Boga z całej duszy, będę umiał kochać bliźniego Jego miłością. (ks. Michał Kwitliński)

Jezus mówi: Przyszedłem ogień rzucić na ziemię i jakże pragnę, ażeby już zapłonął... (Łk 12, 49-53). Jezus nie jest rewolucjonistą, bo nie stosuje przemocy. Z miłością nawołuje do tego, by jednak coś zmienić. (ks. Wojciech Woźny)

Św. Paweł mówi: "wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia" (Flp 4, 12-14. 19-20). Bóg pomaga nam przezwyciężyć bezsilność i słabości za pomocą natchnień, dobrych ludzi obok nas oraz swoją obecnością w Eucharystii. (ks. Wojciech Woźny)

Wezwanie św. Pawła "Nieustannie się módlcie" wydaje się pozornie niewykonalne. Gdy zrozumiemy lepiej, czym jest modlitwa i podejmiemy pewien wysiłek, jest to możliwe i kompatybilne z innym wezwaniem Apostoła: "Zawsze się radujcie". (ks. Michał Kwitliński)

Gdy wydaje nam się, że Bóg wymaga od nas zbyt wiele, przypomnijmy sobie, że uczynił nas swymi ukochanymi dziećmi. Z Nim wszystko, czego od nas wymaga jest możliwe. (ks. Michał Kwitliński)

Co ma wspólnego św. Franciszek i kobieta, która przez tłum przeciska się do Jezusa? Uczą nas jak być "ubogimi w duchu", którym Jezus obiecuje Królestwo Niebieskie. (ks. Wojciech Woźny)

W przypowieści o robotnikach w winnicy Pan Jezus mówi nam, abyśmy umieli znaleźć radość w budowaniu Królestwa Bożego tu i teraz, a nie byli skupieni wyłącznie na nagrodzie wiecznej za nasz trud. Nie tylko denar, ale już samo zaproszenie do pracy w winnicy jest łaską. (ks. Michał Kwitliński)