มีคนมาปรึกษาว่า ตอนนี้ใช้ชีวิตแบบคนเดียวจริง ๆ แล้วอยากชวนคุยเรื่องที่กำลังอินกับใคร แต่พอหันไปทางไหนก็ไม่มีเพื่อนให้พูดคุยด้วยเลย หรือจริง ๆ ก็มีบ้าง แต่เพื่อนของเราเหมือนว่าเขาไม่คิดถึงเราเลย ต่างคนก็ต่างใช้ชีวิต คือเรารู้สึกโดดเดี่ยวมากตอนนี้ แต่ก่อนถ้าเหงาก็จะบอกว่าเลยว่ารู้สึกเหงา ชวนไปเที่ยวกัน เราก็อาสาไปรับเพื่อน แถมค่าน้ำมันก็ออกเองหมดด้วย แค่ตอนนี้รู้สึกว่าอยากอยู่กับเพื่อนจริง ๆ แต่พอเพื่อนมีแฟน ก็กลับกลายเป็นว่าเพื่อนจะลืมเราไปแล้ว - การใช้ชีวิตคนเดียวในช่วงวัยหนึ่งของชีวิตเป็นเรื่องปกติสามัญ เพราะว่าทุกคนมีภารกิจที่ต้องดำเนินต่อไป - จากวัยเรียนสู่วัยทำงาน การเปลี่ยนผ่านทำให้เราเข้าใจได้ว่า ไม่มีอะไรคงทนถาวร เมื่อถึงเวลาหนึ่งทุกสิ่งย่อมพบเพื่อเพียงผ่าน - บางทีเพื่อนก็ไม่ได้ลืมเราเพราะเขาอยากลืมจริง ๆ แต่มันมีเหตุการณ์ที่เปลี่ยนแปลงไป มันเลยทำให้ภาพจำนั้นเลือนรางไปตามกาลเวลา - ไม่มีใครผิดในเรื่องราวเหล่านี้ เราทุกคนล้วนอยู่บนโลกที่มีแต่ภาระรับผิดชอบเต็มไปหมด บางคนมีแฟน มีครอบครัว มีลูก หรือมีหน้าที่การงานที่แตกต่างจากสมัยก่อน - ทั้งนี้ อย่าลืมการเปลี่ยนแปลงว่ามันมาทำอะไรกับเรา ความเหงาเป็นเสมือนเพื่อนสนิทที่เข้ามาทุกครั้งยามที่เราไม่มีใคร อยู่กับความเหงาอย่างมีสติ แล้วเราจะอยู่เป็น