มีคนมาปรึกษาว่า อยากปรึกษาค่ะ สามีเราได้สารภาพว่าชอบลูกน้องในร้าน แล้วก็บอกกับเจ้าตัวแล้วด้วย แต่ลูกน้องไม่เอาด้วย สามีเลยถอดใจกลับมาหาเรา ส่วนเราตอนที่เขามาเล่าให้ฟังก็ทำใจไม่ได้ ถึงตอนนี้มันผ่านมา เกือบ 3 เดือนแล้ว คิดทุกวันก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่ทุกวัน เราเลือกที่จะให้อภัย เพราะตั้งแต่แต่งงานกันมา 20 ปีมาเขาไม่เคยมีเรื่องชู้สาวเลย เราเลือกถูกไหมที่ได้ให้อภัยเขาไป แต่เราต้องทำยังไงให้มันไม่นึกถึงเรื่องนี้อีก ทุกวันนี้ลูกน้องคนนี้ก็ยังอยู่ทำงานที่ร้าน เราไม่ได้ไล่เขาออก อาจจะเพราะว่าเขาไม่ได้เล่นด้วย แต่ตอนนี้เราอยากให้เขาลาออกไป เนื่องจากเราระแวงทุกครั้งที่เขาสองคนเจอหน้ากัน เราจะต้องจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดี - การที่สามีบอกเราตรง ๆ เรื่องที่ชอบอีกคนหนึ่ง ถ้ามองในแง่ดีคือเขาจริงใจกับเราอย่างมาก - แต่แน่นอนว่าเมื่อการนอกใจเป็นสิ่งที่ไม่มีใครอยากให้เกิดขึ้น เราจึงต้องปรับความคิดและจิตใจอย่างมหาศาล - ลองถามดูว่าจุดเริ่มต้นจากความชอบพอกันมันเกิดจากตรงไหน หาสาเหตุที่แท้จริงแล้วพยายามป้องกันไม่ให้เกิดขึ้นอีก - แม้ว่าการไล่ออก หรือให้ห่างกันอาจจะเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์สานต่อไม่ได้ แต่ใจไม่ใช่เรื่องของกาย มันอยู่ที่ความรู้สึก - ทั้งนี้ การไม่เล่นด้วยของลูกน้องในร้านเป็นเพียงแค่คำพูด ให้สังเกตที่การกระทำและลองดูให้ถี่ถ้วนว่ามันมีตื้นลึกหนาบางอย่างไรบ้างอีกชั้นหนึ่ง