تله چینی (۲)؛ ایران چگونه به دام چین افتاده است؟پروژه‌های چینی، یکی یکی در حال رونمایی هستند. یه روز چین قراره فرودگاه بزنه، یک روز می‌خواد ورزشگاه بسازه، یه روز درباره‌ی راه‌اندازی قطار سریع‌السیرش میگن و این قصه سر دراز داره.البته حضور چین در ایران جدید نیست، تقریبن سه دهه‌اس که جای پای چین تو اقتصاد ایران تثبیت شده و این اصلن اتفاقی نیست. براش برنامه داشتند. چیزی که جدیده، شکل پروژه‌هایی‌ست که چینی‌ها در حال چاله کندنش هستند. پس از قرارداد شوم ۲۵ ساله‌ی جمهوری اسلامی و چین، اون‌ها امکان بلندپروازی‌های بیش‌تری تو ایران پیدا کردند و در عمل قصد دارند روی زیرساخت‌های کشور سوار بشند. برای همینه که پروژه‌های اخیری که بحث دادنش به چینی‌ها مطرحه، هم از نظر ارزش قرارداد هم از نظر ماهیتش با پروژه‌های قبلی چین تو ایران تفاوت‌هایی داره. یکی از این تفاوت‌ها، تلاش چین برای نفوذ تو زیرساخت‌هایی مثل زیرساخت حمل و نقل و زیرساخت و ارتباطاته.این تلاش چینی‌ها هدف‌های خیلی بزرگی رو دنبال می‌کنه. برای چین، ایران شکار بزرگیه و برای از پا انداختن این صید بزرگ و به اسارت بردنش، باید تار عنکبوتی از پروژه‌هایی چینی به وجود بیاد که هر کدومش، یه بخش از اقتصاد ایران رو کنترل می‌کنه. پادکست مدبویز تو این اپیزود، به بررسی دقیق‌تر تله چینی، سه سال پس از امضای قرارداد ۲۵ ساله پرداخته و زوایای مختلف حضور چین تو ایران رو بررسی کرده. تله‌های چینی تو ایران، در حال کار کردنه و این تله‌ها به زودی می‌تونن ایران رو تبدیل به یکی دیگه از قربانیان تله چینی کنند.۲۳ اسفند ۱۴۰۲ / ۲۵۸۲گوینده: مجتبی حصامینویسنده: ساسان آقایییادبود این شماره: انعقاد قرارداد مجملتقدیم شماره ۶۴ به: زن درمانگاه قم* منابع استفاده‌شده در این اپیزود:۱) مقاله‌ی «این پایان ایران است» / ساسان آقایی۲) یادداشت «دپپلماسی بدهی-تله چین» / برهما چلانی۳) گزارش‌های تحقیقی نیویورک‌تایمز* آهنگ‌های مورد استفاده در این اپیزود: ۱) آهنگ « Second Adam» از استفان یانگ۲) سه تار نوازی جلال ذوالفنون در آلبوم «کرد بیات»۳) قطعه‌ی «One day November» از بمجموعه‌ی «اویژ ۱۶» به انتخاب سانگ‌سرا۴) آهنگ «Mirror Lotus» از استفان یانگ۵) ساز نی استاد حسن کسایی در مجموعه‌ی ردیف موسیقی ایران۶) تصنیف «نوروز» از همایون شجریان