Płatki śniegu wirowały i kołysały się w powietrzu opadając. Nieruchomiały dotykając igieł sosny lub przytulały się do zasp śniegu. Jeżyk Cyprian przyglądał się temu z uśmiechem, ale tylko przez chwilkę. Teraz miał tyle jeszcze rzeczy do zrobienia, tyle planów. A wieczór i święta zbliżały się coraz szybciej.

Żyło sobie dwóch braci. Jeden z nich był ogromnie bogaty, a drugi niesamowicie ubogi. Temu drugiemu wiodło się tak źle, że z trudem mógł wykarmić żonę i dzieci. Pewnego popołudnia podróżując przez las napotkał górę, której nigdy wcześniej nie widział, a w niej wielkie bogactwa, które w jednej chwili odmieniły jego życie o sto osiemdziesiąt stopni. Bogaty jednak pomimo swojego wielkiego majątku, zaczął zazdrościć mu dostatku. Posłuchajcie czym kończy się nadmierna chciwość.

Dawno temu było sobie dwudziestu pięciu braci. Ale nie byli to tacy zwyczajni bracia! Wszyscy byli bowiem cynowymi żołnierzami, odlanymi z tej samej łyżki. Jeden z nich tylko nieznacznie różnił się od pozostałych, w ten sposób, że brakowało mu jednej nogi. Ale to właśnie jego spotkały najdziwniejsze przygody. Posłuchajcie, jak to się stało! 

Właśnie minęło sto lat i nadszedł dzień, kiedy Różyczka miała się przebudzić. Gdy królewicz zbliżył się do żywopłotu, były tam same kwiaty, które rozchylały się by go przepuścić.. a co tak dokładnie wydarzyło się sto lat wcześniej i czy królewicz zdołał uratować piękną księżniczkę to już posłuchajcie sami.

Dawno temu, w małej zaniedbanej chatce, mieszkały sobie z mamą trzy małe świnki. Były bardzo biedne, więc postanowiły, że wyruszą w świat w poszukiwaniu fortuny. Każda postanowiła pójść własną drogą i wybudować własny mały domek. Jednak na drodze każdej z nich stanął wielki, zły wilk.. chcecie wiedzieć jak zakończyła się ta bajka? Posłuchajcie..

Dawno, dawno temu, przed wieloma latami, daleko stąd, bo aż za siódmą górą i siódmą rzeką żyła sobie pewna biedna kobieta. Miała niedużego synka o imieniu Jaś. Pewnego razu Jaś postanowił wymienić jedyną krowę w gospodarstwie na ziarno fasoli. Czy było warto?

Działo się to w ostatnią noc przed Nowym Rokiem, bardzo chłodną i śnieżną. Ludzie, załatwiając ostatnie sprawunki, przemykali ulicami w radosnych nastrojach, czynili sobie noworoczne postanowienia i składali życzenia spotykanym znajomym. Pod jednym z domów stała samotna, mała dziewczynka, która miała na sobie tylko cienką sukienkę i całe naręcze zapałek..

Kopciuszek od rana do wieczora musiał ciężko pracować i wstawać przed dniem, nosić wodę, rozpalać ogień, gotować i myć, a siostry nie szczędziły jej żadnej przykrości, szydziły z niej, sypały groch i soczewicę do popiołu, tak że musiała siedzieć i zbierać. Tymczasem książę wyprawiał wielki bal, na który Kopciuszek bardzo chciał iść, ale.. - no właśnie posłuchajcie, co było dalej..

Nazwano ją Calineczką, a kobieta uczyniła jej łóżeczko z łupinki orzecha. Za kołderki służyły jej płatki róży i fiołka. Calineczka spała w nocy smacznie, w dzień zaś bawiła się na stole. Pływała na płatku tulipana w talerzu i śpiewała - tak pięknie, że ktokolwiek to usłyszał, mógł odtąd myśleć tylko o dobrych rzeczach.. Posłuchajcie o przygodach tej małej "odrobinki"..

Opo­wie­ści róż­ne zna­cie: więc opo­wieść o pi­ra­cie, o ma­gi­ku-me­cha­ni­ku, o za­klę­tym ko­gu­ci­ku, o pół­noc­nym, groź­nym wie­trze i o cho­rym ter­mo­me­trze. O uczo­nym ko­cie w bu­tach i o wy­spach Ber­ga­mu­tach, o dia­beł­ku na ko­mi­nie, o sie­rot­ce Kle­men­ty­nie, o en­tlicz­ku, o pen­tlicz­ku i o Jan­ku Wę­drow­nicz­ku, o Pa­prosz­ku - mą­drym skrza­cie - Wszyst­kie te hi­sto­rie zna­cie. Ale dziś mam - daję sło­wo - Baj­kę dla was cał­kiem nową. Po­słu­chaj­cie...