انقراضِ اعتماد یکی از اپیزودایی بود که همیشه جاش رو توی صدای خاکستری خالی میدیدم، از ابتدای این اپیزود وارد یک جنگل خاکستری رنگ و ساکن یک کلبه ی درختیه سفید میشویم.فضای این اپیزود برای آدم هایی که از ذات خوب و انسانیت و مهربونی زیاد ضربه ای خوردن، فضای آشنا و هم حس و حالیه... تاریخ انقضای خوب بودن رو میشنوید و تمام این اپیزود حول محور یک جمله ی کلیدی میگذره که من همیشه میگم: هیچوقت نزارید خوب بودن آدم ها براشون به یک خاطره یا اتفاق بد توی زندگیشون منجر بشه. { =>لوکیشن تصورمون توی این اپیزود خیلی جذابه اگه میخوای بشنوی توی چه موقعیتی داریم با هم حرف میزنیم از ابتدا با دقت گوش بده! => 6:33 به هر کسی که این اپیزود رو میشنوه ، یه پیغامی میفرستم. => 9:03 جان کلام این اپیزود چیه؟ => 12:50 متنی که نوشتم رو براتون میخونم:کافیه هر چقدر خودم گفتم و خودم شنیدم. دو ماه => 15:35 براتون یه شعر و ملودی ساختم که روی گیتار میخونم شعری به اسم :لایی لایی لایی... =>19:01 تاپیک اول کتاب = وقتی در آدم ها احساس تنهایی را بر می انگیزیم =>22:51 تاپیک دوم کتاب = فاصله ای بین ما و آدم ها به وجود میاد... => 27:30 شروع موسیقی= کولی } صدای خاکستری همیشه تلفیقی از آرامش، هنر ، موسیقی و نویسندگی بوده اما اپیزود انقراض اعتماد شاید حرف دل خیلی از ماها باشه که اطرافیانمون با گوش دادن بهش بتونن ذره ای به دیرتر خاموش شدن این دنیا کمک کنن ، دنیای آدم خوبا در حال انقراضه و این ما هستیم که میتونیم هر کدوم نگه دارنده ی این راه باشیم. این اپیزود از صدای خاکستری رو با دوستای نزدیکتون به اشتراک بزارید و از هر پلتفرمی که گوش میکنید لطفا با کامنت هاتون از صدای خاکستری حمایت کنید. لینک شنیدن اپیزود معرفی شده در اخر این اپیزود = کانال دوم من پادکست موسیقی احوالات خاکستری