من یه نقطه ی سفید وسط یه آسمان سیاهم ، من تصورم تنهایی و آسمان تنها نجات دهنده اش منم ...شاید من خود آن آسمان! اپیزود 41 ام رو میشنوید که وارد یک فضای سرد پاییزی شدیم و بلاخره تونستیم یه فضای کاملا دلخواه برای شنونده بودن و شنیده شدن بسازیم. این اپیزود پر از احساسات متفاوته ، بهت پیشنهاد میکنم زمانی که قراره از این دنیا فاصله بگیری بهش گوش بدی... =>مخاطب این اپیزود کسایی هستن که به هر دلیلی توی زندگیشون احساسی گمشده دارن که جز خودشون کسی قادر به دیدنشون نیست... من از ابتدای این اپیزود شما رو وارد یه دنیای بسیار متفاوت از جنس آینده کردم ، آینده ی بی زمان اما لمس شدنی... من یه نویسنده ام و برای رهایی تا ابد از رویاهام مینویسم. متن جدیدی که برای این اپیزود نوشتم رو حتما بشنوید. [ => 0:06 شروع این اپیزود =>1:34 قراره از چی باهم صحبت کنیم؟ =>3:40 شروع کنجکاوی...از کدوم احساس حرف میزنیم؟ =>12:05 کتاب اول : گاهی دور شدن به همان اندازه ی نزدیک شدن دردناک میشود =>15:07 کتاب دوم : تمرین کنیم که نگران پیشرفت و موفقیت دیگران نباشیم =>18:26 تحلیل کتاب دوم =>20:58 شروع متن : ما در نهایت به دنبال گمشده ای هستیم. =>24:30 شروع رویا پردازی : یه کافه ی شلوغ و رهگذاران کمشده =>26:51 موسیقی پایانی : در آرامش این اپیزود رو به پایان برسونید ] درباره ی صدای خاکستری:=> {📙من یه نویسنده ام ، گاهی متن های خودمو میخونم ، 🎙یه زمانی گوینده بودم ، گاهی کتاب میخونم... 🔎من یه رویاپرداز و خیال پردازم ، گاهی شمارو با یه دنیای غیرواقعی اما لمس کردنی آشنا میکنم ، 🎶من گاهی وقتا نتای موسیقی رو کنار هم میزارم و یه موضوع جدید خلق میکنم، و در آخر من یه خاکستری ام...🗨} صدای خاکستری رو با دوستاتون به اشتراک بزارید همچنین میتونید برای موسیقی شنیدن از کانال دوم من به اسم موسیقی احوالات خاکستری استفاده کنین.