ตอนที่ 24 เป็นตอนจบของ season 1 ชื่อตอนว่า ยังไม่ถึงเวลา ดูเหมือนว่าในตอนนี้ ยังไม่ถึงเวลาที่ตะวันกับเหมียวจะได้เจอกับคุณพ่อ ยังไม่ถึงเวลาที่เหมียวได้เจอกับพี่สาว หลายๆสิ่งหลายๆอย่างในตอนนี้เกิดขึ้นอย่างกระทันหัน ตะวันไม่ทันได้เตรียมตัวทุกอย่างช้าไปหมดเมื่อรู้ว่าพ่อกลับมาที่บ้าน ขณะที่เหมียวเจอกับผู้หญิงคนนึงและความรู้สึกหลายๆอย่างบอกให้ตามเธอไป แม้ว่าสุดท้ายจะหกล้ม เหมียวไม่ได้คุยกับผู้หญิงที่เอ่ยชื่อตัวทั้งที่เธอรู้จักเหมียว ตะวันไม่ได้เจอพ่อที่กลับมาอย่างกระทันหัน ทั้งๆที่ควรจะได้เจอกัน...

ฝนตกแล้ว อากาศภายในร้านหนังสือของลาเต้ก็เย็นขึ้น ลาเต้ใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดผมเปียกฝน ของเด็กผู้หญิงที่เธอไปรับมาก่อนหน้านี้ ใจก็กังวล ขณะที่เหมียวดูจะสนใจแล้วก็เป็นห่วงทั้งสองคนมากๆ --- Support this podcast: https://anchor.fm/u0e40u0e21u0e40u0e1bu0e34u0e49u0e25-u0e23u0e31u0e01-u0e44u0e2du0e23u0e34u0e/support

ต่อจากตอนที่แล้ว ในร้านหนังสือของลาเต้เหมียวคุยกับพี่เกลเกี่ยวกับหนังสือ ถามพี่เกลว่าทำไมถึงทำงานที่ร้านนี้ ขณะที่ตะวันบังเอิญเดินชนเข้ากับผู้หญิงคนนึงที่เขาไม่รู้จัก แต่กลับรู้สึกเหมือนเคยเจอกันมาก่อน --- Support this podcast: https://anchor.fm/u0e40u0e21u0e40u0e1bu0e34u0e49u0e25-u0e23u0e31u0e01-u0e44u0e2du0e23u0e34u0e/support

ในร้านหนังสือของลาเต้ วันนี้ลูกค้าดูจะเยอะกว่าทุกวัน เหมียวคิดแล้วมองไปรอบๆ จนกระทั่งลาเต้เข้ามาทักทาย ทั้งสองคนคุยกัน มีคำถามนึงของลาเต้ทำให้น้องต้องหยุดคิด "เหมียวได้คุยกับไวท์ บ้างรึเปล่า?" --- Support this podcast: https://anchor.fm/u0e40u0e21u0e40u0e1bu0e34u0e49u0e25-u0e23u0e31u0e01-u0e44u0e2du0e23u0e34u0e/support

เย็นวันนี้ในห้องนอนของตะวัน ตะวันกับน้องฝึกฝีมือวาดรูปดรออิ้งด้วยกัน เหมียวเล่าเรื่องที่ร้านหนังสือให้ตะวันฟัง ขณะที่ตะวันเล่าเรื่องเกี่ยวกับรักแฟนของตัวเองให้น้องฟัง สำหรับชื่อตอนพื้นฐานในตอนนี้ ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่พื้นฐานการวาดรูปเพียงอย่างเดียว เรื่องราวจะเป็นอย่างไร ติดตามฟังต่อในตะวันกับเหมียวตอนที่ 20 กันเถอะ --- Support this podcast: https://anchor.fm/u0e40u0e21u0e40u0e1bu0e34u0e49u0e25-u0e23u0e31u0e01-u0e44u0e2du0e23u0e34u0e/support

เหมียวไปร้านหนังสือของพี่ลาเต้ในช่วงบ่าย สัญญากับตะวันว่าเย็นวันนี้จะกลับมาฝึกราดรูปดรออิ้งกัน ในร้านหนังสือของลาเต้ เหมียวรู้สึกประหลาดใจเมื่อเจอกับคนคนนึง พนักงานหลักๆในร้านกับน้องรวมกลุ่มกันแอบมองอยู่ห่างๆและกล่าวถึงคนคนนั้น --- Support this podcast: https://anchor.fm/u0e40u0e21u0e40u0e1bu0e34u0e49u0e25-u0e23u0e31u0e01-u0e44u0e2du0e23u0e34u0e/support

เหมียวผ่าฟันคุดแล้ว เย้ ดูเหมือนจะไม่เจ็บอย่างที่คิด วันนี้เก้ากับพี่วันคุยกันตอนกินมื้อเย็น พี่วันยิงมีคำถามใส่เก้าหลายเรื่องอยู่ แต่มีเรื่องนึงที่เขาเสนอ และเราก็เกี่ยวก้อยกัน

ตะวันรับเหมียวกลับบ้าน และดูเหมือนว่าตะวันจะตัวร้อนแล้วอ่อนเพลียมาก ตอนนี้เหมียวรู้สึกว่าตัวเองทำอะไรก็ชนะเขาไปหมด เพราะตะวันตอบโต้ตัวเองไม่ได้ หลายๆอย่างเกิดขึ้นในห้องนอนของตะวัน จนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น

แฟนของตะวันชื่อ รัก กับเหมียวเจอกันโดยบังเอิญ โดยที่สองคนนี้ไม่เคยเจอมาก่อน รักชวนน้องไปกินกาแฟด้วยกัน เพื่อทำความรู้จัก ในระหว่างบทสนทนา รักทำให้น้องรู้สึกบางอย่างจากคำแนะนำของเธอ

ตะวันพาน้องไปซื้อของที่ห้างสรรพสินค้า ทั้งสองคนได้คุยกันและเหมียวย้อนนึกถึงความฝันเมื่อคืน เหมียวคิดว่าสิ่งที่ตะวันทำมันไม่เหมือนกับในฝัน ตะวันใส่ใจน้องมาก ในเวลาที่ทั้งสองคนต้องแยกกันไปทำธุระ เรื่องบังเอิญก็เกิดขึ้นกับเหมียว

เหมียวตื่นจากฝันแล้วพบว่ามีผู้ชายใส่ชุดนอน นอนอยู่ข้างๆ "พี่วันหรอ" เหมียวเอ่ยขึ้นแล้วก็สบตาเขา เมื่อคืนตะวันมานอนห้องน้องเพื่อที่จะพูดคุยเรื่องต่างๆ และดูเหมือนว่า เมื่อคืนเหมียวจะบอกบางอย่างกับตะวัน

ตะวันมาส่งลาเต้ที่บ้าน ทั้งสองคนคุยกันเรื่องหนังสือที่ลาเต้อ่าน และเรื่องอื่นๆ ลาเต้ถามบางอย่างกับตะวัน ส่วนตะวันเองก็รู้สึกบางอย่าง จากสิ่งที่ลาเต้พยายามอธิบาย

ในห้องของตะวัน ตะวันกับน้องคุยกัน เพราะก่อนหน้านี้ ต่างคนต่างก็ทำให้อีกฝ่ายไม่สบายใจ "ขอโทษนะ" ทั้งสองคนเอ่ยขึ้นพร้อมกัน ตะวันยื่นนิ้วก้อยออกไปเพื่อขอคืนดีกับน้อง น้องตอบรับ แต่ดูเหมือนจะไม่ใช่การเกี่ยวก้อยแค่อย่างเดี่ยว

เหมียวบอกให้ลาเต้พักผ่อน น้องเล่านิทานให้ลาเต้ฟัง เมื่อนิทานจบลง เหมียวคิดถึงความทรงจำในวัยเด็ก และบางอย่างที่ทำให้ปัจจุบันต่างจากตอนนั้น

เหมียวกับลาเต้คุยกันเรื่องรอยสัก รอยสักของเหมียว "ทำไมคนที่ไม่ได้สัก ต้องเจ็บแทนคนที่สัก" เหมียวบอกกับพี่สาว" ทำไมคนอื่นต้องรู้สึกกังวลแทนเรา

เหมียวกอดตะวันด้วยความรู้สึกอึดอัดในใจบอกสิ่งที่ต้องการจะรู้ทั้งหมดกับตะวัน บอกว่าตะวันไม่ต้องตอบอะไรทั้งนั้น ถ้าตะวันไม่อยากตอบ น้องจะถามพ่อด้วยตัวเอง

ลาเต้เกลียดตะวันแล้วจริงๆ เหมียวถามตะวันเรื่องพี่สาว ตะวันตัดสินใจตอบ แม้จะไม่อยากตอบเลยสักนิด นี่เป็นครั้งแรก ที่เหมียวทำให้ตะวันต้อง...

ลาเต้ตัดสินใจหยุดงานวันนึง เธอมาที่บ้านของตะวันกับเหมียว พบกับตะวัน ทั้งสองคุยกันตรงโต๊ะอาหาร ตะวันป้อนเม็ดทานตะวันให้ลาเต้ เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้นหลังจากนี้ จากคำพูดของตะวัน

"เมื่อไหร่พ่อจะกลับบ้าน" จู่ๆเหมียวก็ถามตะวัน คำถามนี้นำไปสู่สิ่งที่ตะวันตอบไม่ได้ "ทำไมต้องมีความลับ" มีเรื่องอะไรที่ตะวันไม่เคยบอกเหมียว เรื่องที่เหมียวต้องรู้

"ฉันไม่คาดหวัง อะไรทั้งนั้น" ไวท์ขับรถมาส่งเหมียวที่บ้าน ทั้งสองคนคุยกัน และไวท์แก้มแดงอีกแล้ว "พี่ไวท์คิดอะไรอยู่หรอ ทำไมแก้มแดง หรือว่าชอบเก้าแล้วจริงๆ" เหมียวถาม อีกด้านหนึ่ง ดูเหมือนลาเต้จะโทรศัพท์หาใครบางคน

ขณะที่ยังนอนไม่หลับ ลาเต้คิดถึงเรื่องในอดีตของเหมียว เรื่องที่ตะวันเคยเล่าให้ฟัง เหมียวพยายามเข้าหาบางคนที่เธอต้องการที่สุด "คุณพ่อ" คนที่เธอ ไม่ได้เจอมาแสนนาน

ครั้งหนึ่งไวท์คิดว่า การที่ลาเต้น้องสาวของตัวเองสนิทกับเหมียว จริงๆลาเต้อาจคิดว่า เหมียวคือตัวแทนของตะวัน คนที่เธอรักมาตลอดก็ได้ สัมผัสบางอย่างของตะวันกับเหมียว อาจคล้ายกัน ครั้งหนึ่งไวท์เคยคิดแบบนั้น

"ฉันรักเธอ ในสิ่งที่เธอเป็น" เหมียวคิดถึงเรื่องที่ลาเต้เล่าให้ฟัง เรื่องร้านหนังสือของเธอ ส่วนตะวันคิดว่าไวท์กำลังชอบน้องสาวของตัวเอง ช่วงบ่ายในร้านหนังสือ ตะวันกับกับเหมียวคุยกับลาเต้ ตะวันเริ่มเข้าใจมุมมองความคิดของเธอ

"เมื่อความรัก ไม่จำเป็นต้องครอบครอง" เหมียวได้คุยกับพี่สาวอย่างลาเต้ เรื่องมุมมองความรักของเธอ ซึ่งต่างจากคนอื่น เป็นความรักรูปแบบที่เหมียวยังไม่เข้าใจ