Ağır bir sisin, sessiz ve yankılı konuşmaların olduğu bir yer dünya senin için. Üzerinde tonlarca yük var ama yürüyebiliyorsun. Ruhun bedeninden ayrılmış gibi ama nefes almaya devam ediyorsun. Ne konuşup aktarmak, ne birilerine dert yanmak azaltıyor içindeki acıyı! Her an gözlerin dolabilecek ama bir anda katılaşabilecek gibisin. Kimse alamayacak bu yükü senden, kimse anlamayacak! Paylaşılmayacak kadar kendini dayatan bir yalnızlık “Yas” kederin en derin, en tek başınalıkta ısrar edeni…