‘In het Aramees, in de volkstaal van die dagen, spreekt de Heere deze woorden: “Eli, Eli, lama sabachtani.” De aanhaling van Psalm 22, van David’ Ds. W.L. Tukker mediteerde in 1963 over deze woorden, als verbinding tussen kruisgang en Psalmzang.

Ds. W.L. Tukker schreef in 1963 in het Gereformeerd Weekblad over het kruiswoord dat Jezus uitriep tijdens de drie uren van dikke duisternis op Golgotha. ‘Dat is om drie uur in de namiddag, juist op de tijd, dat het offer gebracht werd. Drie uren werd daar duisternis, over de gehele aarde, zoals onze tekst zegt, over het gehele land, zoals de Engelsen lezen.

Waar wetenschap en overheid burgers aansporen om vooral hun instincten te volgen en de vrijheid te nemen om zich seksueel breed te oriënteren, biedt de Bijbel een ander perspectief. Dr. W. Aalders (1909-2005) doorzag met profetische blik de ontwikkelingen. In zijn artikelenbundel ‘De tijdgeest weerstaan’ geeft hij een heldere analyse van ontwikkelingen op het gebied van huwelijk en moraal, maar ook van de impact hiervan op kinderen en opvoeding.

Komt, heffen wij een lofzang aan De Heer is waarlijk opgestaan; Komt, laten wij niet langer klagen De Levensvorst heeft door Zijn kracht Den dood de doodsteek toegebracht De laatste vijand ligt verslagen.

‘Want Hij heeft zich aangeboden als Borg. Hij is vrijwillig deze weg gegaan voor Zijn volk, opdat de Vader geëerd en geprezen zou worden en dat volk verlost en gered. Ja dan is het er ons om te doen om die lijdende Borg te zien. Want in de lijdensgeschiedenis ontmoeten we veel mensen. En we worden door die mensen zo gemakkelijk afgetrokken van de Heere Jezus.’ Aldus ds. A. Vroegindeweij in een meditatie in het Gereformeerd Weekblad in de lijdenstijd van 1958.

Wij kunnen niet naar het lijden van Christus kijken als naar een spannend spel, dat ons verder niet aangaat. Nee, dat lijden van Christus gaat ons van het begin tot het eind aan. Wij hebben gezondigd, wij hebben God de rug toegekeerd. Wij hebben Gods heilige wet geschonden. Wij hebben niet gedaan wat God van ons vroeg. Wij hebben wel gedaan wat God ons had verboden. God vroeg van ons liefde met ons gehele hart. En wij hebben gegeven haat, want we zijn zo diep gevallen dat we van nature...

‘In de laatste weken hebben we de Heere Jezus Christus weer gevolgd op zijn lijdensweg. En op Goede Vrijdag zien we het einde van die weg. Hij wordt aan een kruis genageld, aan het vloekhout, en Hij sterft.’ Aldus ds. A. Vroegindeweij in een meditatie in het Gereformeerd Weekblad in 1958.

C.S. Lewis roept in zijn werk ‘De afschaffing van de mens’ (1943) lezers terug naar een werkelijkheid waarin de normen geen construct zijn, maar verwijzen naar een werkelijkheid die hen overstijgt. De oude Israëlieten bezingen de Wet omdat zij ‘waar’ is.

‘Voor de ontdekte zondaar is het voorhangsel het beeld van zijn zonde en schuld. Hij smeekt toch immers om vergeving van die zonde en om uitdelging van die schuld daar hij wel weet zonder dat het koninkrijk Gods niet binnen te kunnen gaan.’ Ds. A. Vroegindeweij mediteerde in 1956 in het Gereformeerd Weekblad over het gescheurde voorhangsel.

Is dat, is dat mijn Koning! Dat aller vaadren wensch!

‘En zie het voorhangsel des tempels scheurde in tweeën, van boven tot beneden’ (Matt. 27: 51a). ‘Golgotha! Welke verschrikkelijke zaken hebben daar plaats gevonden op die Vrijdag voor Pasen, waarop Christus gekruisigd is. Men spreekt van Goede Vrijdag, maar voor het oog is er niet veel goeds die dag te ontdekken.’ Aldus ds. A. Vroegindeweij in het Gereformeerd Weekblad in de lijdenstijd van 1956.

Je kent met mij die grote plaat, van de brede en de smalle weg. ‘Gaat in door de enge poort; want wijd is de poort, en breed is de weg, die tot het verderf leidt, en velen zijn er, die door dezelve ingaan; Want de poort is eng, en de weg is nauw, die tot het leven leidt, en weinigen zijn er, die denzelven vinden.’ (Matt. 7: 13-14)

Als ik in gedachten sta bij het kruis van Golgotha, als ik hoor wat Jezus sprak, voor zijn oog aan 't kruishout brak,

‘Hier wordt dus het grote gebod volbracht aan het begin van het lijden en in geheel het lijden.’ Aldus ds. W.L. Tukker in 1967 in een meditatie over Psalm 116 in het Gereformeerd Weekblad. ‘Het is de liefde tot de Vader als de Zoon zo bitter bedroefd gaat worden in Gethsemané, als Hij Zich laat binden, als Hij Zich tot driemaal toe zo'n afmattend verhoor laat afnemen, als Hij Zich laat geselen, laat bespotten, als Hij Zich laat kruisigen, als de angsten der hel en de banden des doods hem gaan...

Psalm 116 is een graag gezongen lied. Het is een warm en blijmoedig lied, met heerlijke hoogtepunten en met indrukwekkende dieptepunten. Meestal wordt het gezien en gezongen vanuit de geloofservaringen van de gelovigen.

‘Al deze dingen worden zo moede, dat het niemand zou kunnen uitspreken; het oog wordt niet verzadigd met zien; en het oor wordt niet vervuld van horen.’ (Pred. 1: 8b). De prediker die we ontmoeten in het boek Prediker is een reëel mens. Te midden van heel het voort wentelende wereldgebeuren vraagt hij zich af wat werkelijk winst, voordeel, meerwaarde heeft. Wat werkelijk iets toevoegt. Zo klinkt zijn vraag in Prediker 1: 3: ‘Wat voordeel heeft de mens van al zijn arbeid, die hij arbeid onder...

Iedereen vraagt zich wel eens af: wat nu? Misschien bevind jij je in omstandigheden die bijzonder onzeker zijn. Je hebt meer vragen dan antwoorden en weet niet hoe het verder moet. Weet God raad? De redactie van een evangelisatieblad vroeg mij antwoord te geven op een vraag over Gods leiding in je leven. Hierbij mijn gedachten daarover.

Middelpunt van ons verlangen,Trooster van ’t ontrust gemoed,Jezus! onze dankbre zangenLoven uwen liefdegloed.

De tekst heeft u verteld wie de hemel niet zullen binnengaan. O, wat een grote groep mensen wordt door deze woorden buitengesloten! Maar er wordt ons meer verteld, namelijk wie daar wél zullen binnengaan. Kort en eenvoudig staat er: ‘Maar die geschreven zijn in het boek des levens des Lams.’

Als Jezus zwijgt, dan doet Hij dat in hoger beroep, in het gericht van God. Hij zwijgt hier, omdat de zonden Hem worden toegerekend, omdat de aanklachten die tegen ons lopen, op Hem aanlopen. Daar is Hij Jezus voor, het Lam Gods, de laatste Adam. Adam, waar zijt gij? Hebt ge van de boom gegeten? Adam, op heterdaad betrapt, wordt ter verantwoording geroepen. Wat antwoordt Adam? Legt hij een volledige bekentenis af? Verre van daar. Hij verdedigt zich; hij waagt er zijn vrouw aan, hij wringt...

Ds. L. Kievit mediteerde tijdens de lijdenstijd van het jaar 1971 in de Waarheidsvriend over een zwijgende Jezus. ‘Toen zei Pilatus tot Hem: Hoort Gij niet hoeveel zij tegen u getuigen? Maar Hij antwoordde hem niet op een enig woord, zodat de stadhouder zich zeer verwonderde.’ (Matt. 27: 13-14).

Wie de Zaligsprekingen leest als een handleiding, die heeft het niet begrepen. We lezen in de eerste elf verzen van Mattheüs 5 niet: doe dit, doe dat. Er staan geen opdrachten. Er wordt geconstateerd. Het is als een foto, een portret van een christen. Iemand die de Heere werkelijk navolgt, als een discipel.

De Heere bewaart niet voor alle tegenslag, maar draagt er wel doorheen. Spurgeon geeft daar woorden aan, als hij mediteert over de tekst: ‘Wanneer gij door het vuur zult gaan, zult gij niet verbranden, en de vlam zal U niet aansteken. Jes. 43:2b.

Het jubeljaar bracht uitzien en verlangen met zich mee, een profetisch vergezicht. In zijn boodschap te Nazareth brengt Jezus het jubeljaarmotief onder woorden, (Luk. 4: 16-30), met verwijzingen naar o.a. Jes. 61. Van daaruit trekt Chr. Wright een lijn naar ‘holistic mission’. Lukas laat zien dat de zending naar de volken geen nieuwe innovatie is, maar reeds in het Oude Testament als vergezicht de profeten voor ogen stond.

In de Handelingen gaat in steeds wijdere cirkels het Evangelie de wereld over. De scheppende woorden van de Evangelieboodschap brachten velen tot kennis van Christus. Dit Woord wordt ook vandaag verkondigd. Waarom bidden we daarbij geregeld of het ‘koninkrijk van God’ mag worden uitgebreid?