Door Luuk van Rosmalen 

Minne zit binnen. De deuren zijn gesloten en de ramen zijn dicht. De brief ligt nog steeds op het bureau. Onderaan de trap schreeuwen de ouders naar elkaar. Minne heeft de moed bijna opgegeven. Is de vijand wel een iemand? Of is het meer een iets?

Van de ouders mag Minne vanaf nu niet meer naar buiten. De deuren gaan op slot en de ramen moeten dicht. Hoe kunnen Yous en Minne nu de vijand stoppen? En is de vijand wel wie ze denken dat hij is?

Minne en Yous gaan op zoek naar de vijand. Wie is het die de straat zo in zijn greep houdt? Weet de operazangeres hier meer over? Of de vrouw met de honderd katten? Kan Dylan ze misschien helpen?

Minne zoekt het internet af naar antwoorden. Wat betekenen die rode vlekken? Waarom is het pleintje leeg? Waarom mogen ze niet naar school? En waarom doen alle ouders zo raar? Ook de ouders willen nergens antwoord op geven. Door wie doet iedereen zo anders? Kunnen Minne en Yous ervoor zorgen dat zij nooit zo raar gaan doen?

Minne wordt wakker in een wereld die er net iets anders uitziet dan normaal: ouders die smoezen in de keuken, een moeder die maar niet kan stoppen met schoonmaken en een bijna leeg pleintje. De ouders van Yous doen ook al zo raar. Wat is er aan de hand?