Het waren twee prachtige weken. Voor hij goed en wel zijn kantoor had ingericht, is Alex Kroes alweer richting de uitgang bij Ajax. Vlak voor zijn benoeming als directeur van de enige beursgenoteerde voetbalclub van ons land, had hij nog even snel 17K aandelen gekocht. Niet om er rijk van te worden, maar om te laten zien dat hij er zin in had. Het is als gedrogeerd naar je werk komen, omdat je zo’n zin hebt in je baan als verslavingsarts. Naakt op kantoor verschijnen, omdat je zo gelooft in het product van de PlayBoy. Voor drugsdealers geldt het adagium ‘Don’t get high on your own supply’. Autoriteit Financiële Markten, houdt het op, het handel niet met voorkennis. Eerlijk gezegd twijfel ik niet eens aan de motivatie van Kroes. Rijk van het aandeel Ajax kun je nooit worden, het aandeel is grotendeels symbolisch. Het is het equivalent van de Ajax-pyjama, voor mensen die oud genoeg zijn om op LinkedIn te zitten. Dus rijst de vraag: wat heeft een voetbalclub te zoeken op de AEX. Eerlijk gezegd geven het gerommel van Alex Kroes, als het geharrewar van de Raad van Commissarissen, het antwoord: helemaal niets. Laat dat Ajax nou gewoon eens lekker gaan voetballen. Er is ook geen beursnotering voor het Urker Mannenkoor. Die beursnotering was om het hele land te laten zien: kijk ons een ontwikkeld zijn. Nou, die boemerang is inmiddels redelijk teruggekomen.   Waarschijnlijk heb je gelijk als je zegt: als directeur van een beursgenoteerd bedrijf had je dit moeten weten. Maar als je het mij vraagt is Alex Kroes niet de man op de verkeerde plek, maar Ajax een organisatie op de verkeerde plek. Ga lekker voetballen, dat blijkt al moeilijk zat. Dit is een column van Julian Verbeek.  See omnystudio.com/listener for privacy information.