Ηχητικό - ακουστικό διήγημα, ερασιτεχνικά αναγνωσμένο και ηχογραφημένο. Ανάγνωση από την έκδοση στην καθαρεύουσα, από τον εκδοτικό οίκο ΦΕΞΗ, το 1914, μετάφραση ΝΙκόλαου Σπανδώνη. Του Έντγκαρ Άλλαν Πόε Τίτλος πρωτότυπου: "Hop-Frog" (1849) Ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε (Edgar Allan Poe, 19 Ιανουαρίου 1809 – 7 Οκτωβρίου 1849) ήταν Αμερικανός ποιητής και πεζογράφος. Υπήρξε ένας από τους κύριους εκπροσώπους του αμερικανικού ρομαντισμού. Το "Hop-Frog" (αρχικά "Hop-Frog; Or, the Eight Chained Ourang-Outangs") είναι ένα διήγημα που δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1849. Ο γελωτοποιός της αυλής Hop-Frog, «όντας επίσης νάνος και ανάπηρος», είναι ο πολύ κακοποιημένος «ανόητος» του ανώνυμου βασιλιά. Αυτός ο βασιλιάς έχει μια ακόρεστη αίσθηση του χιούμορ: «φαινόταν να ζει μόνο για αστεία». Τόσο ο Hop-Frog όσο και ο καλύτερός του φίλος, η χορεύτρια Trippetta (επίσης μικρή, αλλά όμορφη), έχουν κλαπεί από την πατρίδα τους και ουσιαστικά είναι σκλάβοι. Λόγω της σωματικής του παραμόρφωσης, που τον εμποδίζει να περπατήσει όρθιος, ο Βασιλιάς του δίνει το παρατσούκλι «Hop-Frog». Το παραμύθι εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην έκδοση της 17ης Μαρτίου 1849 της The Flag of Our Union, μιας εφημερίδας με έδρα τη Βοστώνη. Αρχικά έφερε τον πλήρη τίτλο "Hop Frog; Or, The Eight Chained Ourang-Outangs". Η ιστορία, όπως και «Το Βαρέλι του Αμοντιλάδο», είναι μια από τις ιστορίες εκδίκησης του Πόε, στην οποία ένας δολοφόνος προφανώς δραπετεύει χωρίς τιμωρία. Στο "The Cask of Amontillado", το θύμα φοράει ετερόκλητα ρούχα. Στο "Hop-Frog", ο δολοφόνος φοράει επίσης τέτοια ενδυμασία. Ωστόσο, ενώ το "The Cask of Amontillado" αφηγείται από τη σκοπιά του δολοφόνου, το "Hop-Frog" αφηγείται από τη σκοπιά ενός άγνωστου τρίτου αφηγητή. Το τρίψιμο των δοντιών του Hop-Frog, αμέσως αφού ο Hop-Frog δει τον βασιλιά να πιτσιλάει κρασί στο πρόσωπο της Trippetta, και πάλι λίγο πριν ο Hop-Frog βάλει φωτιά στους οκτώ άνδρες, μπορεί κάλλιστα να είναι συμβολικό. Ο Πόε χρησιμοποιούσε συχνά τα δόντια ως ένδειξη θνησιμότητας, όπως με τα χείλη που στριφογύριζαν για τα δόντια του γοητευμένου άνδρα στο «Τα γεγονότα στην περίπτωση του Μ. Βαλντεμάρ» ή την εμμονή με τα δόντια στο «Μπερενίς». Το "The Cask of Amontillado" αντιπροσωπεύει την προσπάθεια του Poe για λογοτεχνική εκδίκηση εναντίον ενός προσωπικού εχθρού, και το "Hop-Frog" μπορεί να είχε παρόμοιο κίνητρο. Καθώς ο Πόε επιδίωκε σχέσεις με τη Σάρα