یکی از آن مسئولیتهایم خدمت به عنوان رئیس دانشکدۀ فعالیتهای افتخاری بود، و هنگامی که من سرانجام اجازه پدر و مادرم را برای رفتن از خانه گرفتم، از آن موقعیت برای انتخاب اتاقم در خوابگاه بهره بردم. اتاق من که در جناح جنوب غربی سالن وایتهرست در طبقۀ آخر قرار داشت، چشمانداز باشکوهی از رودخانۀ الیزابت میداد که بهترین چشمانداز ّدوم در مجموعۀ دانشگاه بود. اتاق همجوار بهترین چشمانداز را داشت ولی من آن را نخواستم زیرا مشکل گرمایی داشت.