Na żywo. Po cichu. Z wiatrem w koronach drzew i śpiewem ptaków. Bez próby. Dla siebie. Dla Ciebie. PS. Nie wiem jak to wyjdzie. Jak nie spróbuję to nie będę wiedział. Zatem...

Spontanicznie. Po przerwie. Kilka osobistych słów o podcaście i o myślach, które przychodzą do głowy jak się wyrżnie mordą w trociny. A potem przypowieść i chłopie co miał (nie)szczęście… Zapraszam Maciek | [email protected]

Tym razem zapraszam Was nad morze. Spontanicznie. Tak tu i teraz. Z telefonu. Z szumem fal i wiatru. maciek | [email protected]

Straszny to był tydzień. I nadal jest. Mimo że czas nie nastrajał, a może właśnie dlatego zapraszam na opowieść o miłości. Tym razem nie będzie solo. Będzie na trzy serca i trzy głosy. Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Czasem, mimo statecznego już wieku, budzi się we mnie mały chłopiec. Taki, który słuchając jak inni coś mówią ma ochotę tupnąć nogą i powiedzieć „a wcale, że bo nie!” I czasem tak mówię. A czasem przypomina mi się historia o tygrysie, lwie i ośle… Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Dzisiaj krótko. Niespełna 4 minuty. Mimo tego, a może właśnie dlatego, historia dla mnie ważna i dająca do myślenia. Zamiast przynudzać w opisie, po prostu zapraszam do posłuchania. Maciek | [email protected]

Człowiek to brzmi dumnie… Człowiek to brzmi w trzcinie… Człowiek to brzmi… … nie, czasem to wcale nie brzmi! A ja się na to łapie. I czasem skupiam się na czymś, co mało wartościowe, albo wręcz szkodliwe. I daje sobie zatruć mój świat. A raczej sam go sobie zatruwam. maciek | [email protected]

Nie to, żebym rozpamiętywał zanadto. Jednak czasem coś wraca. Jakaś sytuacja z przeszłości. Zadomawia się w głowie i brzęczy niczym natrętna mucha. Pół biedy jak jest to miłe wspomnienie. Gorzej, kiedy jest smutne lub wstydliwe. I tak się ciągnie… Jak młody mnich wlokący się pół kroku za starym. maciek | [email protected]

Nie to, żebym rozpamiętywał zanadto. Jednak czasem coś wraca. Jakaś sytuacja z przeszłości. Zadomawia się w głowie i brzęczy niczym natrętna mucha. Pół biedy jak jest to miłe wspomnienie. Gorzej, kiedy jest smutne albo wstydliwe. I tak się ciągnie… Jak młody mnich wlokący się pół kroku za starym. maciek | [email protected]

Presja... ciekawe słowo. Niby krótkie i dźwięczne a potrafi nieźle narozrabiać. Pół biedy jak jest zewnętrzna. Zawsze można czymś się wytłumaczyć lub na kogoś zwalić. Gorzej, kiedy jest taka z wewnątrz. Drąży niczym kropla skałę i nie daje spać. A że czasy dziwne i szybkie to i presji sporo. Właśnie dlatego zapraszam Was do pociągu podmiejskiego. Co ma pociąg do presji? Zapraszam do posłuchania i sprawdzenia. Maciek | [email protected]

Tak się jakoś ułożyło, że się rozłożyło. Żeby nie powiedzieć rozpadło. Nie tak nagle z łomotem i trzaskiem. Raczej tak powoli i podstępnie. Jak to mówią "z cicha pękł". Znacie to? I niby tak też może być. Jednak czasem uwiera. A skoro uwiera, to może warto poskładać? A to nie jest łatwe! A może jednak jest? Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Jeszcze miesiąc a od poprzedniego odcinka minąłby rok. Ależ ten czas leci. Jak łatwo sobie odpuścić. Jak trudno wrócić. Ileż jest wytłumaczeń… Na szczęście jest pewna historia i magiczne słowo, które (mi) pomaga. Zapraszam do posłuchania. Może pomoże… maciek | [email protected]

Poczucie własnej wartości... Temat rzeka. Niejeden mędrzec złamał sobie na nim głowę i nie tylko. Czasem jest go dużo (tego poczucia wartości), czasem wręcz za dużo, a bywa, że go wyraźnie brakuje. Pod znakiem takiej sinusoidy minął mój tydzień. Właśnie dlatego na jego koniec zapraszam Cię do posłuchania opowieści o chłopcu, mędrcu i pierścionku. Co z tego wyniknie? Sam jestem ciekawy. Zapraszam do posłuchania. maciek | [email protected]

Dawno, dawno temu był sobie rycerz… Tym razem opowieść zaczyna się zwyczajnie. Czy jest ona „Po Cichu”? Nie wiem. Wiem i lojalnie ostrzegam, że pojawia się w niej słowo na „ch”. Takie, co to w przestrzeni miejskiej często widnieje na murach. Choć wtedy najczęściej jest przez „h”. I choć takich słów nie pochwalam (zwłaszcza jak są przez samo „h”) i sam raczej rzadko używam, to tym razem się na nie zdecydowałem. Dlaczego? Bo moja historia, bez tego słowa nie miała by racji bytu. A że...

Zima. Śnieg. Daj się porwać w podróż. Zabieram Cię 35 lat wstecz. Na szare, ale na swój sposób cudowne osiedle. Pokażę Ci górkę, która w zimę była centrum naszego wszechświata. Opowiem Ci o futerku i kombinezonie z łatami na kolanach i tyłku. I właśnie tyłkiem, czyli wyjaśnieniem dlaczego warto mieć dużą d... skończymy. Ruszamy? Zapraszam do posłuchania. maciek | [email protected]

Dziś zamiast opowieści, podzielę się z Tobą moim wspomnieniem z dzieciństwa. To moje osobiste wynurzenie śmiało możesz zwalić na ducha świąt, zapach choinki i piernika.  Dla mnie to bardzo ważne wspomnienie. Pomyślałem, że w tym przedświątecznym i świątecznym czasie może i dla Ciebie stanie się ważne... Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Długo miałem sobie za złe, że tak, a nie inaczej ułożyła się moja studencka edukacja. Był taki czas, kiedy zawstydzony unikałem tematu lub usiłowałem wyolbrzymić to, co za mną. A jest na czym budować legendę. W piwnicy mam pudełko po butach (rozmiar 48) pełne indeksów z przeróżnych uczelni technicznych i informatycznych. Większość z nich ma wypełnioną tylko pierwszą stronę. Kilka pierwszy semestr. Jeden 4 z pięciu obowiązkowych lat. Może dlatego tak lubię opowieść Jorge Bucay'a "O portierze...

Dziś krótko. Niespełna 3 minuty. O byciu mądrzejszym i byciu mądrym. I o tym, że to pierwsze nie koniecznie oznacza to drugie. Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Podobno jedyne co w życiu pewne to zmiana... Tom Waits twierdzi, że "na pędzący samochód jeszcze żaden pies nie nasikał." Jan Sztaudynger daje do myślenia pisząc, że "stabilizacja dla motylka to szpilka." Kubuś Puchatek dodaje od siebie, że "Miał zamiar zmienić koszulkę, ale zmienił zamiar." I jak tu się w tych mądrościach połapać? Jak sobie poradzić? Jak żyć? -  że tak górnolotnie zapytam. Może opowieść pomoże... Zapraszam do posłuchania maciek | [email protected]

Mam takie przekonanie...  Ograniczające. W minionym tygodniu miałem okazję zmierzyć się z nim ponownie. Nie było łatwo. Jednocześnie było warto. Efekt mnie zaskoczył. Przypomniał mi również historię o starym człowieku i dzbanie. W zasadzie dwóch dzbanach. Jednym zwykłym a drugim gadającym. Zapraszam do posłuchania. maciek | [email protected]

To był szybki i bardzo intensywny tydzień. Na szczęście udało mi się wyrwać do lasu. Pooddychać. Pocieszyć się ostatnimi kolorami jesieni. Poszurać po liściach i choć trochę uporządkować rozpędzone myśli. Rozmyślałem sobie o różnych, mniej lub bardziej poważnych sprawach. W tym o dysonansie. Konkretnie dysonansie poznawczym. A jeszcze konkretniej o jego unikaniu. Czemu? A żebym to ja wiedział ;) I tak wróciła do mnie historia o wiosce, mędrcu i młodym chłopaku z obdartymi kolanami. Jak to...

To był... no właśnie jakim słowem opisać mijający tydzień i miesiąc? Jakie słowo wyrazi tak pełne spektrum emocji? Od gniewu przez lęk, odradzające się poczucie sprawstwa aż po radość i dumę. Niesamowita mieszanka. Mam wielką nadzieję że ten czas znajdzie należne mu miejsce w podręcznikach historii najnowszej. Miejsce moim zdaniem słusznie mu należne. Mam też nadzieję, że dzięki temu co właśnie się dzieje, wspomniane podręczniki już wkrótce będą uczyły prawdziwej historii. Obiektywnie i...

Po Cichu Podcast zrodził się z mojej tęsknoty za opowieściami. Takimi snutymi powoli, spokojnie, bez zobowiązań. Opowieściami w sam raz na piątkowy wieczór. Czas kiedy trudy minionego tygodnia powoli przechodzą do historii. Moment, kiedy można spokojnie usiąść, zwolnić i odprężyć się. To dobry czas na książkę, muzykę, łyk ulubionego napoju i ...może opowieść? W pierwszym, premierowym, odcinku opowiadam o tym po co powstaje ten podcast. Co w nim będzie. I kiedy. Opowiadam też o sobie i moim...

Po Cichu Podcast zrodził się z mojej tęsknoty za opowieściami. Świat się bardzo rozpędził. Uwierzył Tomowi Waitsowi, który powiedział: na pędzący samochód jeszcze żaden pies nie nasikał. I pędzi. Jest pełen zgiełku, pośpiechu, klikbajtowych tytułów i niespełnionych obietnic. Może to z racji wieku, a może z innego powodu, czasem mam tego dość. Potrzebuję stanąć. Pobyć ze sobą sam na sam. Wtedy rodzą się w mojej głowie opowieści. Spokojne. Powolne. Takie do snucia po cichu. Jeśli masz...