«««««می‌بهـا»»»»» غزل نمره ۰۶۷ فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان يا رب (آن) اين شمع دل افروز، ز کاشانه‌ی کيست؟ جان ما سوخت، بپرسيد که جانانه کيست حاليا خانه‌برانداز دل و دين من است تا در آغوش که می‌خسبد و همخانه کيست باده‌ی لعل لبش، کز لب من دور مباد راح روح که و پيمان‌ده پيمانه کيست؟ دولت صحبت آن شمع سعادت‌پرتو بازپرسيد خدا را، که به پروانه کيست (می‌دمد) می‌دهد هر کسش افسونی و معلوم نشد که دل نازک او، مايل افسانه کيست يا رب آن شاهوش ماهرخ زهره‌جبين (مهرفروغ) در يکتای که و گوهر يک‌دانه کيست؟ گفتم آه از دل ديوانه‌ی حافظ بی تو زير لب خنده‌زنان گفت که ديوانه کيست؟ Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations