अरुको कथा लेख्दा लेख्दै आफ्नो कथा बनेको छ । सहि न सकिने देखाउन न मिल्ने मनमा पीडा बनेको छ ।। हावासँगै उडेको चंगा जस्तै मेरो जीवन बनेको छ ।

एक भाईले अर्कोलाई काट्दा कहाँ थिस हांसाे खुसी सँग

बुद्ध, म बिह्वल भएको छु म आहत बनेको छु आजीत छु सबै देखेर यस मानेमा कि, तिम्रा उपदेशले कुँदिएका शिलाहरू ताम्रपत्र र भोजपत्रहरू

छेडि पहाडबिचबाट झुलुक्क झुल्छ विस्तार हुन्छ सुरुमा अनि विन्दु बन्छ । देखेर दाजु अनि भाइ रमेर हेर्छन्

जब सम्म देह मन्दिर हुदैन॥ भित्रबस्ने मुर्ति स्थिर हुदैन॥ आकाशको क्यानभासमा एउटै टिकाउ तस्बिर हुदैन

मेरो तिमीसंग बात नमिलेर हो कि उजाडदै छेउ प्रित जात नमिलेर हो कि कसम खान्थ्यौ नछुटिने सयौ जुनि तर

मेरि आमालाई गुन्यो र चोली किन्न सकु। सुनी रहु झै लाग्ने मीठो बोली किन्न सकु। पुरानो रोगले च्यापी रहन्छ सधै आमालाई

संसार सारा बैरी भयो, आफैमा लुकेर रोए । रित्यो आँखाबाट आँसु , परेली सुकेर रोए ।।

काबुमा हुँदै हुन्न मन शराब पिए पछि सम्हालिन्न आफ्नै बदन शराब पिए पछि भट्टीबाट ए हजुर निस्की नै मन लाउन्न् के हो केहो यो गन्थन शराब पिए पछि

तपस्वी बनेर बसुँला हजुरको। केवल नाम जपेर बसुँला हजुरको। भो बरदान नदिए नदिनुस के भो र.. प्रार्थना गरेर बसुँला हजुरको।

सडक भरी मुटुहरु मैले दुखेको देखे॥ मेरै अघि र मेरै पछि दिल टुटेको देखे॥ दोपहरको धुपमा बुढी आमालाइ भेटे

लुकि लुकि एकान्तमा, कैयौ चोटि हेरेँ मैले हेर्दै फोटो रातभर नै, ओल्टे कोल्टे फेरेँ मैले । सबै कुरा अटाउनुथ्यो, मन भित्र गुम्सिएका

काली धेरै पाए के भो गोरी पाइएन आफुसंग ठिक्क हुने जोरी पाइएन निश्वासिदै बाँचिरहे एक्लै आजसम्म

त्यो दिन मेरा लागि निकै खास हुनेछ तिमीलाई पनि थोरै हर्षको आभाष हुनेछ साथिहरु बटुलेर मिठ्ठो भोज खुवाउनु

चिसो न्यानो भयो मौसम पानी परेपछि । अनि सुरु भयो गजल बानी परेपछि ।। उदास उदास मेरो मुटु खायो कुटु कुटु ।

उनकाे मेराे अनायासै भनाभन भाे अाज गल्ती अन्जानमा कि जानाजान भाे अाज ईमान्दार कहलिएकाे त्याे हाम्राे माया दुनियाकाे अगाडि बेमान भाे अाज

प्रेमि वारि र प्रेमिका खोला पारी भेटियो प्रेम नसिंचिएको मन बाझो बारि भेटियो उ मेरो पहिलो प्रेम, अन्तिम प्रेमी भन्थी

खरायो किन कछुवा कमजोर सम्झन्छ किसान किन हलो जुवा कमजोर सम्झन्छ आज सम्म यसमै जीवन चलाउदै छ तैपनि

भगवान ठानेर मन्दिरमा फूल चढाइरहें, तिम्रै ईसारामा पाइला अगाडि बढाइरहें तिमी पत्थर थियौ त किन भनेनौ सानू

मनको बाध फुटाएर जान्छ्यौ भने के भनु खै लाको माया टुटाएर जान्छ्यौ भने के भनु खै कसम खायौ बाचा बाध्यौ सगै जिउछु भन्यौ

धेरै दिनमा एउटा गजल फुराएको छु उनिसंग भेट हुनलाई दिन जुराएको छु भेट हुन उनी अाउछिन होला सबेर सबेरै

सम्झनामा आए मेरा अफान्तजन यो दशैँमा । परदेशिको आँखा भिज्यो रोयो मन यो दशैँमा ।। गाउ बस्ती चोकभरी नया गीत बज्यो होला