หลายๆ ครั้งเรามักคิดว่าคนอื่นไม่เข้าใจเรา และน่าจะเข้าใจเรามากกว่านี้ มีวิธีจัดการกับความคิดแบบนี้อย่างไร? ก็ต้องยอมรับว่าบางทีเราก็น้อยใจเขาว่าเขาไม่เข้าใจเรา แต่ตัวเราก็ยังเข้าใจตัวเราก็ไม่ได้เหมือนกัน แล้วเราจะไปหวังอะไรกับคนอื่น แล้วบางทีเขาอาจจะเห็นบางสิ่งบางอย่างในตัวเราที่เราไม่เห็นก็ได้ อาจจะเป็นจุดบอดของเราก็ได้ อย่าด่วนสรุปว่า เขาเข้าใจเราผิด แต่ดูว่าที่เขามองเรานี่ด้วยเหตุปัจจัยอะไร ทำไมเข้าจึงคิดอย่างนั้น ทีนี้บางคนก็ยังมีนิสัยใจคอไม่ค่อยอยากจะเปิดเผยความรู้สึกภายในใจ อยากรักษาเป็นเรื่องส่วนตัว ไม่ค่อยสะดวกใจที่จะไปกล่าวถึงเรื่องในใจ ซึ่งนั่นก็เป็นทางเลือกของเรา ที่เราชอบสไตล์นั้น ก็ไม่ผิดอะไร แต่ในขณะเดียวกันต้องยอมรับว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นนี่คนอื่นก็มีสิทธิ์ที่จะเข้าใจเราผิดได้ เพราะเราไม่ให้ข้อมูลเขา แต่ก็อีกประเด็นหนึ่ง บางทีเราก็เปิดเผยหรือว่าพยายามให้เขาเข้าใจ แต่เข้าก็มีอคติต่อเรา คนที่มีอคติต่อเรานี่เขาก็จะฟัง แล้วเขาจะแปลตามความหมายของเขา นี่ก็เป็นเรื่องธรรมดาของผู้มีกิเลส ฉะนั้นการที่เราสำนึกว่าคนเขาไม่เข้าใจเรา นี่ก็ถือว่าธรรมดาของมนุษย์ แต่ถ้าเราวางใจเป็นกลาง ก็พยายามดูว่าอะไรเป็นเหตุเป็นปัจจัยที่ทำให้เป็นอย่างนี้ บางที...เออใช่ เมื่อเป็นอย่างนี้แล้ว เมื่อเขาคิดจะ...เอ้อมันก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะฉะนั้นที่คิดผิดก็ตรงที่ว่า “เขาน่าจะ” “เขาควรจะ” เข้าใจเราดีกว่านี้ ซึ่งที่เขาเข้าใจอย่างนี้ เพราะมีเหตุปัจจัยให้เป็นอย่างนี้ มันเป็นเรื่องธรรมดา ฉะนั้นถ้าส่วนไหนที่เรารู้สึกทำให้เกิดความเดือดร้